Η ατομική και συλλογική ευθύνη τον καιρό της πανδημίας (κριτήριο συνεξέτασης Γ΄Λυκείου)

 ΚΕΙΜΕΝΟ 1

Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΕΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ

https://www.news247.gr/gnomes/xrhstos-demeths/o-koronoios-einai-ypothesi-prosopiki.7601820.html

14-3-2020

1.Είθισται στη ζωή να μην υπάρχει άσπρο ή μαύρο. Να μην υπάρχει αυτό που λέμε "απόλυτη αλήθεια". Στις καταστάσεις κρίσης όμως, όπως αυτή που αντιμετωπίζει ο πλανήτης το τελευταίο διάστημα, τα πράγματα γίνονται κάπως πιο συγκεκριμένα και συσπειρώνονται γύρω από τη φωνή της επιστήμης.

2.Εν μέσω γενικευμένου φόβου για το περαιτέρω ξέσπασμα του κορονοϊού, προφανώς και κάποιοι επιτήδειοι θα βρουν τον τρόπο να αποκομίσουν κέρδος για τον εαυτό τους. Προφανώς και κάποιοι κακόβουλοι θα σπείρουν τον πανικό, θα προπαγανδίσουν συνωμοσίες. Άλλοι με απώτερο σκοπό το κέρδος, άλλοι με σκοπό την αυτοπροβολή τους.

3.Το κράτος οφείλει να ελέγξει με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο την αισχροκέρδεια και τη συνωμοσιολογία. Εν προκειμένω αυτά είναι τα δύο μεγάλα ζητήματα σε συνδυασμό με την προστασία της δημόσιας υγείας και των εργασιακών δικαιωμάτων.

4.Τα μέτρα που έχουν ληφθεί ως τώρα είναι σε γενικές γραμμές, σωστά. Ίσως θα έπρεπε να έχουν ενεργοποιηθεί λίγο πιο γρήγορα, αλλά το πνεύμα τους είναι προς την ορθή κατεύθυνση. Η πρόληψη σε συνδυασμό με την καραντίνα μπορούν να επιβραδύνουν την εξάπλωση του ιού και να δώσουν χρόνο στην επιστημονική κοινότητα μέχρι να βρει τις απαντήσεις. Δεν υπάρχει άλλο ζητούμενο πέραν αυτού.

5.Όσο όμως θα είμαστε σε καραντίνα, οι αρχές καλούνται αφενός να συνεχίσουν τη ψύχραιμη και διαρκή ενημέρωση, αφετέρου πρέπει να ελέγξουν εργοδότες που θα προσπαθήσουν να μην καταβάλουν δεδουλευμένα, θα απειλήσουν με απολύσεις, θα παραβιάσουν τις ρητές εντολές για κλείσιμο καταστημάτων, θα υπερκοστολογήσουν κα.

6.Από την άλλη, η λεπτή ισορροπία της κρίσης έχει διατηρήσει έναν για την ώρα, πολιτικό πολιτισμό που σπανίζει στα εγχώρια πράγματα. Από τη δική του μεριά ο πρωθυπουργός ήταν ανέλπιστα μεστός και σαφής στο διάγγελμά του, δίνοντας και τον απαραίτητο οδικό χάρτη για τις εκκλησίες, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση έχει διατηρήσει χαμηλούς τόνους σε πνεύμα συνεργασίας. Θα έλεγε κανείς πως σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, οι τοποθετήσεις και ο δημόσιος διάλογος αναπτύσσονται με τρόπο υποδειγματικό. Σε βαθμό που θα λέγαμε, μακάρι να είχαμε μια τέτοια επανάληψη και στο "ειρηνικό" μας μέλλον.

7.Ωστόσο, και ενώ όπως αναφέραμε το κράτος αναλαμβάνει τον αναγκαστικό για εκείνο ρόλο του θεματοφύλακα, ο πολίτης είναι αυτός που τώρα περισσότερο από ποτέ, καλείται να δείξει τη δική του ατομική ευθύνη. Το να μείνει κανείς στο σπίτι, το να τηρεί τους κανόνες υγιεινής, το να προστατεύει τον εαυτό του, σημαίνει πως προστατεύει κατά βάση τους γύρω του. Αγαπημένα πρόσωπα και μη. Συγγενείς του και φίλους, αλλά και αγνώστους, μειώνοντας την καμπύλη μετάδοσης μέσα από το δικό του μικροπεριβάλλον.

8.Παρόλα αυτά, αν το κράτος δίνει το παράδειγμα στον πολίτη, τότε θα πρέπει να το κάνει στον ακέραιο βαθμό. Οι απεικονίσεις βουλευτών και πολιτικών σε καφετέριες και εστιατόρια, σε μπαρ και κλαμπ κατά τη βδομάδα που πέρασε, όχι μόνο δεν τηρούν το γράμμα της ατομικής ευθύνης αλλά δείχνουν μια φαιδρότητα αντιμετώπισης των πραγμάτων, η οποία δεν έχει εκφραστεί από τα ανώτερα κλιμάκια.

9.Δυστυχώς, είναι εύκολο να πει κανείς πως οι κυβερνώντες δεν εφαρμόζουν τα μέτρα που οι ίδιοι εξαγγέλλουν. Ακόμη πιο εύκολο για τον πολίτη όμως, είναι το να πει πως αφού εκείνοι δεν τηρούν τις εξαγγελίες τους, γιατί να το κάνω και εγώ; Διπλό κόστος με άλλα λόγια. Γιατί σε κάθε περίπτωση, καραντίνα δε σημαίνει κοσμικές δεξιώσεις για τους κυβερνώντες, και δε σημαίνει διακοπές, γενικά. Καραντίνα σημαίνει αυτοπεριορισμός με ψυχραιμία και με τήρηση των οδηγιών.

10.Όσο για το "μένουμε σπίτι"; Είναι η ώρα της ευθύνης αλλά και μια υπέροχη ευκαιρία να ξεσκονίσουμε τη βιβλιοθήκη μας. Σειρές, ταινίες, τηλεόραση και οθόνες, δε μας λείπουν τον υπόλοιπο χρόνο. Τώρα είναι μια καλή εποχή για αναγνώσεις, αν μη τι άλλο.

11.Και όπως μου είχε πει ένας εκδότης σε συνέντευξη που είχα κάνει μαζί του, αν θες να μάθεις το παιδί σου να διαβάζει βιβλία, το παράδειγμα θα το δώσεις εσύ ως γονιός. Ένα παιδί παραδειγματίζεται από τον γονιό του, όπως και ένας πολίτης θα έπρεπε ιδανικά να παραδειγματίζεται από το κράτος το οποίο με τη σειρά του θα έπρεπε να τον εμπνέει στο διηνεκές και να δείχνει έμπρακτα πως νοιάζεται για εκείνον (και όχι μόνο στις καταστάσεις ακραίας κρίσης).

12.Κατά τα λοιπά, το τι ζούμε και θα ζήσουμε τούτες τις μέρες, τα είχε γράψει γλαφυρότατα ο Καμύ στην Πανούκλα του. Το όχι και τόσο μακρινό, 1947."Οι δυστυχίες, στην πραγματικότητα, είναι μια κοινή υπόθεση, αλλά δύσκολα τις πιστεύει κανείς όταν του πέσουν στο κεφάλι. Υπήρξαν στον κόσμο τόσες πανούκλες όσοι και οι πόλεμοι. Και παρόλα αυτά οι πανούκλες και οι πόλεμοι πάντα βρίσκουν τους ανθρώπους το ίδιο απροετοίμαστους. Ο γιατρός Ριέ ήταν απροετοίμαστος, όπως και οι συμπολίτες μας και έτσι πρέπει να καταλάβουμε τους δισταγμούς τους. Και μ’ αυτόν τον τρόπο επίσης πρέπει να καταλάβουμε ότι μοιράστηκε ανάμεσα στην ανησυχία και την εμπιστοσύνη. Όταν ξεσπάει ένας πόλεμος, οι άνθρωποι λένε: “Δεν θα διαρκέσει πολύ, είναι πολύ ανόητο”. Κι αναμφίβολα ένας πόλεμος είναι σίγουρα πολύ ανόητος, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να διαρκέσει. Η ανοησία επιμένει πάντα και θα μπορούσε κανείς να το διακρίνει αν δεν σκέφτονταν μόνο τον εαυτό του".

 

ΚΕΙΜΕΝΟ 2

ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΡΩΝΟΪΟ COVID-19

Οδηγίες προφύλαξης για το κοινό

16 Μαρτίου 2020

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα για τη λοίμωξη από το νέο κορωνοϊό SARS-CoV-2,  κρίνεται ιδιαίτερα αναγκαία η συστηματική εφαρμογή όλων των μέτρων για την πρόληψη της μετάδοσης και διασποράς του νέου κορωνοϊού, με έμφαση στα ακόλουθα:

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ

• Πλένουμε τα χέρια μας τακτικά και σχολαστικά με σαπούνι και νερό ή με αλκοολούχο διάλυμα και αποφεύγουμε την επαφή των χεριών με το πρόσωπο (μάτια, μύτη, στόμα).
• Καλύπτουμε τον βήχα ή το φτέρνισμα με χαρτομάντιλο το οποίο απορρίπτουμε άμεσα στα απορρίμματα. Αν αυτό δεν είναι διαθέσιμο, καλύπτουμε με το εσωτερικό του αγκώνα.
• Εάν εμφανίσουμε ήπια συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού (βήχας, καταρροή, πυρετός, πονόλαιμος) παραμένουμε στο σπίτι σε απομόνωση.
• Σε περίπτωση επιδείνωσης των συμπτωμάτων ή εάν ανήκουμε σε ευπαθή ομάδα (ηλικιωμένα άτομα, άτομα οποιασδήποτε ηλικίας με χρόνια υποκείμενα νοσήματα π.χ. σακχαρώδης διαβήτης, καρδιαγγειακά και χρόνια αναπνευστικά νοσήματα, αρτηριακή υπέρταση), επικοινωνούμε άμεσα με τον θεράποντα ιατρό για ιατρική αξιολόγηση.
• Εάν λαμβάνουμε φαρμακευτική αγωγή συμμορφωνόμαστε στις οδηγίες των θεραπόντων ιατρών.

 ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ

• Δεν ερχόμαστε σε επαφή με άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού συστήματος (βήχα, καταρροή, πυρετό, πονόλαιμο).
• Αποφεύγουμε χώρους συγχρωτισμού, κοινωνικές εκδηλώσεις, επισκέψεις σε οικίες και παραμονή σε ανοιχτούς χώρους σε συνθήκες συγχρωτισμού.
• Αποφεύγουμε όλα τα μη απαραίτητα ταξίδια τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
• Δεν προσερχόμαστε σε ιατρό ή σε μονάδα υγείας σε περίπτωση εμφάνισης ήπιων συμπτωμάτων λοίμωξης του αναπνευστικού (βήχα, καταρροή, πυρετός, φαρυγγαλγία).
• Αποφεύγουμε αυστηρά τις επισκέψεις σε νοσηλευόμενους ασθενείς.
• Αποφεύγουμε αυστηρά την επαφή με άτομα που ανήκουν σε ευπαθή ομάδα. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, ακολουθούμε αυστηρά όλα τα μέτρα ατομικής υγιεινής (πολύ καλό και σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, χρήση μάσκας ή τήρηση απόστασης τουλάχιστον 2 μέτρων).

https://eody.gov.gr

 ΚΕΙΜΕΝΟ 3

 https://www.facebook.com/352589524877216/photos/a.352594344876734/1865911940211626/?type=3

ΚΕΙΜΕΝΟ 4 (λογοτεχνικό)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ «Βαρδιάνος στα σπόρκα»

αποσπάσματα

Ο ΒΑΡΔΙΑΝΟΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡΚΑ (1893) διηγείται την ιστορία της γρια-Σκεύως, πού μεταμφιέζεται σε άντρα και γίνεται βαρδιάνος (φύλακας) στα σπόρκα (μολυσμένα, επιχόλερα καράβια), προκειμένου να σώσει το γιο της. Ιστορικός πυρήνας του διηγήματος είναι η χολέρα που έπληξε την Ευρώπη το 1865 και τα αυστηρά μέτρα προφύλαξης που έλαβε τότε η ελληνική κυβέρνηση.

 

Ἀληθινά, δὲν τῆς ἐκαλοφάνη τῆς γριᾶς Σκεύως, ὅταν ἔμαθε τὴν νέαν εἴδησιν, ὅτι ὁ ὑιός της ἔμελλε λοιπόν, ὅταν ἔλθῃ ―διότι θὰ ἤρχετο, σίγουρα, αὐτὸ ἡ γρια-Σκεύω τὸ ἐπίστευεν ἀκραδάντως― νὰ διατρίψῃ εἴκοσι μίαν ἡμέρας εἰς τὸν Τσουγκριᾶν, καὶ ἄλλας ἕνδεκα εἰς τὰ Λαζαρέτα, σωστὰς τριανταδύο ἡμέρας καραντίνα. Τὸν παλαιὸν καιρὸν τοὐλάχιστον, ὅταν ἤρχετο ἀπὸ τὸ ταξίδι ὁ καπετὰν Γιαλής, ν᾽ ἁγιάσουν τὰ κόκκαλά του, ἔκαμνεν ἕνδεκα ἡμέρας, ἢ δεκατέσσαρας ἡμέρας, ἢ καὶ τρεῖς ἑβδομάδας εἰς τὰ Λαζαρέτα, ὄχι εἰς αὐτὸ τὸ νεώτερον κοινὸν λαζαρέτο, ἀλλ᾽ εἰς τὰ παλαιὰ Λαζαρέτα, σιμὰ εἰς τὸν Ἅγιον Γεώργιον, καὶ τότε ἡ Σκεύω, μαζὶ μὲ ἄλλες γυναῖκες, καπετάνισσες ἢ ἄλλες ὁποὺ εἶχαν τοὺς ἄνδρας των ἢ τοὺς συζύγους των εἰς τὴν καραντίναν, ἔτρεχε κάθε βράδυ εἰς τὴν καραντίναν, καὶ ὅλαι εἶχαν τὰ κοφινάκια των γεμᾶτα. Καὶ ἦτο ἡ μόνη φορὰ ὁποὺ ἤρχοντο τὰ καλάθια γεμᾶτα ἀπὸ τὴν πόλιν, ἀντὶ νὰ γυρίζουν γεμᾶτα ἀπὸ τὴν ἐξοχήν. Ἡ Σκεύω εἶχεν ἕνα καλαθάκι λεπτόν, μικρόν, ψιλολογιὰ* καμωμένο, μὲ λεπτοτάτας βέργας ἁγιοκλήματος καὶ μὲ στιλπνοτάτας σχίζας λείου καλάμου, ἀριστούργημα καλαθοποιΐας, ὁποῖα μόνον εἰς τὴν νῆσον ἐκείνην κατασκευάζονται. Τὸ ἔφερε κάθε βράδυ γεμᾶτον ἀπὸ τυρόπιττες, ἀπὸ αὐγά, καὶ ἀπὸ μοσχᾶτα σταφύλια ― διότι ἦτο Αὔγουστος καθὼς τώρα. Τὰ σταφύλια ἐκομίζοντο εἰς τὰ Λαζαρέτα, εἰς τὸ πεῖσμα τῆς ἀπαγορεύσεως τοῦ ἰατροῦ, ὅστις δὲν ἤξευρε τί ἔλεγε.

Νὰ εἶναι κλεισμένοι οἱ ἄνθρωποι, φυλακωμένοι μέσα εἰς τὰ πλοῖα, ἐπὶ ἑβδομάδας, Αὔγουστον μῆνα, καὶ νὰ μὴν ἔχουν σταφυλάκι νὰ βρέξουν τὸ στόμα των! Καὶ ποῦ τὸ ηὗρε γραμμένο; Λέει πουθενά, στὸ γιατροσόφι μέσα, ὅτι πρέπει νὰ πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὸ ἕνα κακὸ διὰ νὰ γλυτώσουν ἀπὸ τὸ ἄλλο; ― Καὶ ἔφθαναν κάθε βράδυ, βασίλευμα ἡλίου, αἱ γυναῖκες, πέρα στὰ Λαζαρέτα, ἀντικρὺ τοῦ χωρίου, ἐκεῖθεν τῆς λίμνης καὶ τοῦ ναυπηγείου, σιμὰ εἰς τὸν Ἅγιον Γεώργιον. Καὶ ἄδειαζαν τὰ καλαθάκια τους ἐπάνω εἰς ἕνα χαμηλὸν βράχον, εἰς τὴν ἀκρογιαλιά, καὶ ἔβγαιναν οἱ βάρκες ἀπὸ τὰ καΐκια ὁποὺ ἦσαν εἰς τὴν καραντίνα, καὶ ἔπαιρναν τὲς τυρόπιττες, τὰ αὐγά, τὰ μποκάλια μὲ τὸ βαθὺ ξανθὸν μοσχᾶτον, τὰ φλωροκίτρινα μοσχᾶτα σταφύλια, τὰ γλυκὰ μεγάλα καλαμόσυκα καὶ τὰ χνοώδη ὡς παρειὰς παρθένου εὔχυμα ροδάκινα. Καὶ οἱ ναῦται ἀπεχαιρέτιζον τὲς γυναῖκες κράζοντες «Καλὴ νύχτα!» Καὶ αἱ γυναῖκες ἀπήντων μακρόθεν «Καλὴ νύχτα! καλὴ νύχτα σας! καλὸ πράτιγο*!» Καὶ ἡ κάθε μία εἰς τὸν ἄνδρα της ἔλεγε: «Καλὴ νύκτα καλέ μου! νοικοκύρη μου! σταυραϊτέ μου!» Καὶ εἰς τὸν υἱόν της ἡ κάθε μία ἔλεγε: «Καλὴ νύκτα, καναρίνι μου! πουλί μου! ξαπεταρούδι μου!» Καὶ πολλάκις ἐπρόσθετον παρανομασίαν τινά, κατὰ τὸ ὄνομα ἑκάστου. Ἂν ὁ ἐκτελῶν τὴν κάθαρσιν ὠνομάζετο Γιαλής, ὡς ὁ σύζυγος τῆς θεια-Σκεύως, τότε τὸ θωπευτικὸν ὄνομα ἦτο «Γιαλέινέ μου». Ἐὰν ἐκαλεῖτο Γεώργιος, «Γεωργανάκη μου». Ἐὰν ἐκαλεῖτο Εὐστάθιος «Σταθένιε μου», ἢ «Ἀρέθα μου», ἐκ τοῦ ὀνόματος ἄρχοντός τινος, προεστοῦ τῆς κώμης Προμυρίου, τοῦ Πηλίου ὄρους. Ἂν ἐκαλεῖτο Ἀλέξανδρος, ἡ προσηγορία ἦτο «Ἀλεξανδριανέ μ᾽ ἀέρα». Ἂν ὁ προσφωνούμενος ἦτο πλοίαρχος, τότε εἰς τὸ ὄνομά του προσετίθετο τὸ τουρκικὸν ὄνομα ρεῒζ ἢ ρεὶζ (καπετάνος), ὡς ἑξῆς: «Κωνσταντὴ-ρείζη μου, Γιαννάκη-ρείζη μου», κτλ.

……………………………………………………………………………………………………………………………………

Δὲν λέγομεν ὅτι οἱ ἄνθρωποι τοῦ τόπου ἦσαν ἐκτάκτως κακοί. Ἀλλοῦ ἴσως εἶναι χειρότεροι. Ἀλλὰ τὸ πλεῖστον κακὸν ὀφείλεται ἀναντιρρήτως εἰς τὴν ἀνικανότητα τῆς ἑλληνικῆς διοικήσεως. Θὰ ἔλεγέ τις ὅτι ἡ χώρα αὕτη ἠλευθερώθη ἐπίτηδες διὰ ν᾽ ἀποδειχθῇ ὅτι δὲν ἦτο ἱκανὴ πρὸς αὐτοδιοίκησιν. Ἀλλὰ ταῦτα δὲν εἶναι τοῦ παρόντος. Ὅπως καὶ ἂν ἔχῃ, ἀληθεύει ὅτι, εἰς τὴν ἐρημόνησον, τὴν χρησιμεύουσαν ὡς αὐτοσχέδιον λοιμοκαθαρτήριον, τὸ κρέας ἐπωλεῖτο ὑπὸ ἐλαστικῆς συνειδήσεως κερδοσκόπων ἀντὶ τριῶν δραχμῶν κατ᾽ ὀκάν, ὁ ἄρτος ἀντὶ ὀγδοήκοντα λεπτῶν καὶ ὁ οἶνος ἀντὶ δραχμῆς. Ὅσον διὰ τὸ νερόν, ἐπειδὴ τὸ μόνον πηγάδιον τὸ ὑπάρχον ἐπὶ τῆς ἐρημονήσου ταχέως ἐστείρευσε, κατήντησε νὰ πωληθῇ πρὸς δύο δραχμὰς ἡ στάμνα.

Φυσικά, ἡ μεγάλη πληθὺς τῶν ὑπὸ κάθαρσιν ταξιδιωτῶν ἦσαν ἄνθρωποι πτωχοί. Ὀλίγοι μεταξὺ αὐτῶν ἦσαν εὔποροι. Οἱ κερδοσκόποι ἀπέθετον τὰ ἐμπορεύματά των εἰς τὴν ἄκραν τῆς ἀπωτάτης ἀκτῆς τῆς ἐρημονήσου, ἐλάμβανον τὰ λεπτά των καὶ ἔφευγον. Ἡ χολέρα δυνατὸν νὰ κολλᾷ εἰς κάθε πρᾶγμα, ἀλλ᾽ εἰς τὰ χρήματα ὄχι.

Ἐλέχθη ὅτι οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων, τῶν παρασταθέντων τότε ὡς θυμάτων τῆς χολέρας, ἀπέθανον πραγματικῶς ἐκ πείνης. Ἴσως νὰ μὴν ὑπῆρξεν ὅλως χολέρα. Ἀλλ᾽ ὑπῆρξε τύφλωσις καὶ ἀθλιότης καὶ συμφορὰ ἀνήκουστος. Οἱ ἄνθρωποι, ὅλοι πάσχοντες, ἐσκληρύνοντο κατ᾽ ἀλλήλων, εἰς ἐπίμετρον, καὶ καθίστων τὴν δεινοπάθειαν ἀπείρως μεγαλυτέραν. Οἱ εὔποροι ἐκ τῶν καθαριζομένων ἐσκληρύνοντο κατὰ τῶν πτωχῶν, καὶ ἐμέμφοντο αὐτοὺς ὡς παραιτίους τῆς δυστυχίας δι᾽ αὐτῆς τῆς παρουσίας των. Οἱ πτωχοὶ ἐσκληρύνοντο κατὰ τῶν εὐπόρων, καὶ τοὺς ᾐτιῶντο ὡς προκαλοῦντας τὴν ἀκρίβειαν τῶν τροφίμων διὰ τῆς εὐπορίας των. Ὅλοι ὁμοῦ οἱ ὑπὸ κάθαρσιν ταξιδιῶται ἐσκληρύνοντο κατὰ τῶν κατοίκων τῆς πολίχνης, καὶ τοὺς κατηγόρουν ἐπὶ ἀσυνειδήτῳ αἰσχροκερδείᾳ καὶ σκληρότητι, ἐνῷ τὸ ἀληθὲς ἦτο ὅτι δέκα μόνον ἄνθρωποι ἐκ τῆς ἐμπορικῆς καὶ τυχοδιωκτικῆς τάξεως, ἥτις πουθενὰ δὲν λείπει, ἦσαν οἱ αἰσχροκερδεῖς καὶ οἱ σκληροὶ ἐκμεταλλευταὶ τῆς δυστυχίας. Οἱ κάτοικοι τῆς πολίχνης ἐσκληρύνοντο κατὰ τῶν ταξιδιωτῶν, καὶ ἐμίσουν αὐτούς, διότι εἶχον ἔλθει νὰ τοὺς φέρωσι τὴν χολέραν. Κακὴ ὑποψία, δυσπιστία καὶ ἰδιοτέλεια χωροῦσα μέχρις ἀπανθρωπίας, ἐβασίλευε πανταχοῦ. Ὅλα ταῦτα ἦσαν εἰς τὸ βάθος καὶ ὁ φόβος τῆς χολέρας ἦτο εἰς τὴν ἐπιφάνειαν. Θὰ ἔλεγέ τις ὅτι ἡ χολέρα ἦτο μόνον πρόφασις, καὶ ὅτι ἡ ἐκμετάλλευσις τῶν ἀνθρώπων ἦτο ἡ ἀλήθεια. Τὸ δαιμόνιον τοῦ φόβου εἶχεν εὕρει ἑπτὰ ἄλλα δαιμόνια πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἶχε λάβει κατοχὴν ἐπὶ τοῦ πνεύματος τῶν ἀνθρώπων.

 

ΘΕΜΑ 1

Α΄επιλογή

Να επιβεβαιώσετε ή να διαψεύσετε τους ακόλουθους ισχυρισμούς που αναφέρονται στο κείμενο 1 :

α) Κάποιοι επιτήδειοι από το ξέσπασμα της πανδημίας θα επιδιώξουν το κέρδος και την αυτοπροβολή.

β) Οι πολιτικοί, στο σύνολό τους, κράτησαν υπεύθυνη στάση και ανέδειξαν την αξία της ατομικής ευθύνης.

γ) Το «μένουμε σπίτι» είναι μια καλή ευκαιρία για να ενισχύσουμε τη φιλαναγνωσία.

δ) Σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, οι τοποθετήσεις και ο δημόσιος διάλογος για το ζήτημα του ιού αναπτύσσονται με τρόπο που υπαγορεύει η ύπαρξη πολιτικού πολιτισμού.

ε)Οι δυστυχίες και οι πόλεμοι βρίσκουν μερικές φορές τους ανθρώπους απροετοίμαστους.

ΘΕΜΑ 2  

Α)Να αναφέρετε τρία στοιχεία του κειμένου 2  που πιστοποιούν ότι αυτό ανήκει στο κειμενικό είδος των οδηγιών.

 Β) Στο τέλος του κειμένου 1 ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί ένα εκτεταμένο χωρίο από την «Πανούκλα» του Καμύ. Αξιολογήστε την αποτελεσματικότητά του για την τεκμηρίωση των βασικών θέσεων του κειμένου.

 Γ) «Αποφεύγουμε αυστηρά την επαφή με άτομα που ανήκουν σε ευπαθή ομάδα»: Στην παραπάνω περίοδο λόγου χρησιμοποιείται ενεργητική σύνταξη. Δοκιμάστε αρχικά τη μετατροπή της σε παθητική και ακολούθως, λαμβάνοντας υπόψη την παράμετρο της δεοντικής τροπικότητας, επαναδιατυπώστε το. Ποιος από τους παραπάνω τρεις τρόπους θεωρείτε πως είναι ο αποτελεσματικότερος στη συγκεκριμένη περίσταση επικοινωνίας;

 Δ) Σε ποιο επίπεδο συνομιλούν οι γελοιογραφίες του κειμένου 3 μεταξύ τους αλλά και με την πρόθεση του αρθρογράφου στο κείμενο 1;

 Ε) Πόσο εύστοχο θεωρείτε τον τίτλο του κειμένου 1, λαμβάνοντας υπόψη την κεντρική ιδέα του; Δώστε έναν δικό σας τίτλο χρησιμοποιώντας και κάποιο σχολιαστικό σημείο στίξης.

 

ΘΕΜΑ 3

Τα αποσπάσματα του λογοτεχνικού κειμένου (4^ο) εξιστορούν περιστατικά και ανθρώπινες συμπεριφορές κατά τη διάρκεια της επιδημίας της χολέρας του 1865. Αναφερθείτε σε αυτά με συντομία και παρουσιάστε τους ανθρώπινους τύπους που αναδεικνύουν με τη βοήθεια κειμενικών δεικτών. Συμβαίνει κάτι ανάλογο με τη σημερινή πανδημία του κορωνοϊού; Τοποθετηθείτε τεκμηριωμένα. (200 λέξεις)

 

ΘΕΜΑ 4

Στη δυσμενή αυτή συνθήκη της πανδημίας του κορωνοϊού στον πλανήτη και με δεδομένη τη μη τήρηση των μέτρων προφύλαξης από κάποιους συμπολίτες μας, αναλαμβάνετε  ως εκπρόσωπος της Πολιτικής Προστασίας να απευθύνετε ένα διάγγελμα (350-400 λέξεις) προς τους πολίτες για την αναγκαιότητα τήρησης των μέτρων και τη σημασία της ατομικής ευθύνης για την επίτευξη του συλλογικού στόχου. Να αξιοποιήσετε πληροφορίες από τα κείμενα αναφοράς.