Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

KIKH  ΔΗΜΟΥΛΑ     «Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ»

-το ποίημα χαρακτηρίστηκε ως η ποιητική ανατροπή των γραμματικών κανόνων που συνοδεύει και μια ψυχική ανατροπή

-λειτουργεί σε δυο επίπεδα, αφού σύμφωνα με το πρώτο αποτελεί μια γραμματική τεχνολόγηση τεσσάρων εννοιών, ενώ σ΄ένα δεύτερο επίπεδο παρακολουθούμε την αφήγηση μιας μικρής ερωτικής ιστορίας, την καταγραφή ενός προσωπικού βιώματος

-ιδιαίτερα χαρακτηριστική η απουσία του ποιητικού «εγώ», και του ερωτικού αντικειμένου, συγκεκριμένων αναφορών στο χώρο, καθώς και η παντελής έλλειψη ρήματος (ελλειπτικός λόγος) που θέλει ίσως να αποδώσει καλύτερα την ακινησία της μοναξιάς

Ο ΕΡΩΤΑΣ

στ1-προσδιορισμός του συναισθήματος

στ2-προσδιορισμός της γραμματικής έννοιας

στ3-ποιητικό φορτίο, καθοριστική η επίδραση του έρωτα στη ζωή των ανθρώπων, υπογραμμίζεται η σημαντικότητά του

στ4-γραμματικός αλλά και ποιητικός χαρακτηρισμός που υποδηλώνει τη μοναχικότητα, μια κατάσταση που βιώνεται ατομικά

στ5-εγκαταλείπεται η γραμματική, η αναφορά σε γραμματικό επίπεδο ξαφνιάζει

στ6-σε ποιητικό όμως υπάρχει προσδιορισμός, αφού ο έρωτας καθιστά ευάλωτους όσους «προσβάλλει», εξαφανίζει κάθε άμυνα, κάθε λογική αντίσταση. Και ο ίδιος όμως είναι ευάλωτος στη φθορά της καθημερινότητας

στ7,8-ο πληθυντικός αριθμός πολλαπλασιάζει την καταλυτική επίδραση του έρωτα και της δίνει καθολικότητα

O ΦΟΒΟΣ

στ9- την απουσία του έρωτα διαδέχεται ο φόβος

στ10- προσδιορισμός γραμματικής έννοιας

στ11,12,13-ο φόβος είναι ένας, όμως κατόπιν δρα πολλαπλασιαστικά. Στην αρχή ο φόβος πηγάζει από την απειλή της επερχόμενης μοναξιάς και μετά γίνεται υπαρξιακό άγχος,  έντονη ανησυχία για το αν η ζωή έχει νόημα

στ14,15-η αγωνία και οι ανασφάλειες επεκτείνονται σε όλο το πλαίσιο της ύπαρξης του ανθρώπου (για όλα). Ο χρονικός προσδιορισμός «από δω και πέρα» οριοθετεί την απουσία του έρωτα και την αναπλήρωσή του από το φόβο. Έτσι οι φόβοι αυξάνονται και παρατείνονται.

Η ΜΝΗΜΗ

στ16- η θύμηση αποτελεί λυτρωτικό καταφύγιο για όσους ζουν μέσα στους φόβους

στ17- ποιητικός ορισμός, πηγή ψυχικού πόνου

στ18,19-ως κύριο όνομα έχει μόνο ενικό αριθμό, ίσως ακόμη και γιατί είναι προσηλωμένη αποκλειστικά στο πρόσωπο που λείπει

στ20- άκλιτη, γιατί στον πληθυντικό διαφοροποιείται η σημασία της  (στον ενικό η θύμηση, στον πληθυντικό οι αναμνήσεις)

στ21-η τριπλή επανάληψη προβάλλει την πεισματάρικη και βασανιστική της παρουσία

Η  ΝΥΧΤΑ

στ22-27-γραμματικός προσδιορισμός της λέξης

στ28-ο χρονικός προσδιορισμός «από δω και πέρα»  ορίζει τελεσίδικα το όριο ανάμεσα στην ευτυχία και τη δυστυχία. Ως εδώ υπήρχε ο έρωτας, από δω και πέρα οι νύχτες θα είναι πολλές και φορτωμένες με το βάρος της απώλειας και της απουσίας. Άρα και ο ΕΡΩΤΑΣ θα είναι πιο βασανιστικός και ο ΦΟΒΟΣ πιο έντονος και η ΜΝΗΜΗ πιο οδυνηρή

ΓΛΩΣΣΑ απλή, καθημερινή, οικεία, καθόλου εξεζητημένη και επιτηδευμένη

ΥΦΟΣ: λιτό, χαμηλόφωνο, χωρίς λυρικές εξάρσεις και διαχυτική προβολή συναισθημάτων

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ

-στοιχεία υπαρξιστικής φιλοσοφίας

-απώλεια, στέρηση, συναισθηματική ματαίωση

-υπαινικτικότητα ποιητικού λόγου

-αμφισημία λέξεων, απροσδόκητα λεκτικά ζεύγη (όνομα θλίψεων)

-μετάβαση από το συγκεκριμένο στο αφηρημένο

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΕΠΘ

1.Η ποιήτρια δεν κάνει συγκεκριμένη αναφορά σε χώρο και πρόσωπα. Τι πετυχαίνει μ’ αυτό;

2.Με ποιες τεχνικές αξιοποιεί τις δυνατότητες που της παρέχει η γλώσσα;

3.Συμφωνείτε με την άποψη ότι η ποιήτρια διαπραγματεύεται ποιητικά μια συνηθισμένη ιστορία μ’ έναν πρωτότυπο τρόπο;

4.Σε ποιο πρόβλημα των ανθρώπινων σχέσεων αναφέρεται το ποίημς;

5.Πως επιδρά ο χρόνος στις ανθρώπινες σχέσεις;

6.Ποια είναι, σύμφωνα με το ποίημα τα χαρακτηριστικά του έρωτα;

7. Που εντοπίζεται η σχέση της μνήμης με τη θλίψη;

8.Πως μεταβάλλονται οι έννοιες «έρωτας», «φόβος», «νύχτα» με την απόδοσή τους σε πληθυντικό αριθμό; Γιατί η «μνήμη» είναι μόνο ενικού αριθμού και άκλιτη;

9.Πως σχετίζονται μεταξύ τους οι τέσσερις βασικές έννοιες του ποιήματος;