Με αφορμή τη "Μεταμόρφωση" του Κάφκα

Γαστριμαργική ιστορία βασισμένη στη «Μεταμόρφωση» του Κάφκα 

της Αγγελικής Τανίδου

........................................

Κάθισε ανάλαφρα στη καρέκλα, που μόλις είχε τραβήξει πίσω της ένας ντελικάτος σερβιτόρος. Εκείνος παραξενεύτηκε που στο ραντεβού είχε φτάσει πρώτη η κυρία- κανένας σεβασμός πια στο πρωτόκολλο- αλλά δεν τόλμησε να ρωτήσει για το συνδαιτυμόνα της. Ζήτησε να κρεμάσει το παλτό της στην γκαρνταρόμπα αλλά εκείνη αρνήθηκε ευγενικά. Μέσα στην τσέπη του ήταν ο Γρηγόρης Σάμσα.

Όταν τον είδε για πρώτη φορά στο δωμάτιό του, να βγάζει κάτω από τον καναπέ το χτυπημένο του κεφάλι, της ήρθε να ουρλιάξει. Ο Γρηγόρης σκαθάρι!  Με τον καιρό κι αφού όλοι στο σπίτι του φερόταν φυσιολογικά, τον συνήθισε. Του έκανε πότε-πότε συντροφιά μερικά απογεύματα. Σήμερα όμως είχε πάρει τη μεγάλη απόφαση! Θα τον πήγαινε για φαγητό. Να βγει επιτέλους από κείνο το υγρό και αφιλόξενο σπίτι.

Τον έβγαλε προσεκτικά από την τσέπη του πανωφοριού της και τον απίθωσε μέσα στο σερβίτσιο που ήταν τοποθετημένο στην καρέκλα απέναντί της. Ήταν λευκό με ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα στην αριστερή πλευρά, δίπλα στο πιρούνι. Εκείνος, καθώς δεν ήθελε να τη φέρει σε δύσκολη θέση, βολεύτηκε μέσα στο μπουκέτο. Ήταν πολύ χαρούμενος που ξανάβλεπε τον έξω κόσμο. Αν και δυσκολευόταν, γιατί το πιάτο ήταν βαθύ, ανασηκώθηκε στις μύτες από τα μικρά του ποδαράκια και περιεργαζόταν τα διπλανά τραπέζια.

Η κυρία στο τραπέζι δεξιά του άπλωνε με προσοχή την πετσέτα στα πόδια της, ενώ ο συνοδός της γέμιζε το ποτήρι της κρασί, κάτι της έλεγε και χαμογελούσε. Το ζευγάρι των ηλικιωμένων που καθόταν πιο πέρα είχαν περάσει στο γλυκό. Στο μουστάκι του κυρίου είχε κολλήσει ένα κομματάκι σαντιγί πασπαλισμένη με αμυγδαλάκι από την τούρτα που μόλις είχε καταβροχθίσει και έδειχνε πολύ αστείος. Ο Γρηγόρης το διασκέδαζε. Η φίλη του τον παρατηρούσε ευχαριστημένη.

Σε λίγο κατέφτασε ο σερβιτόρος με έναν τεράστιο δίσκο. Πάνω του καμάρωνε μια βαθιά σουπιέρα με ζεστή μινεστρόνε. Ήταν η αγαπημένη σούπα του Γρηγόρη. Θα του άρεσε όμως τώρα; Ο σερβιτόρος ακούμπησε το δίσκο στο βοηθητικό τραπεζάκι και άνοιξε το καπάκι της σουπιέρας. Τι εξαίσιο άρωμα!  Σέρβιρε τη φίλη του, η οποία ζήτησε να γεμίσουν και το απέναντι πιάτο, που ο σερβιτόρος ήταν έτοιμος να πάρει μαζί του φεύγοντας, μια που το δείπνο είχε ξεκινήσει και δεν φάνηκε κανείς. Ο σερβιτόρος, καθώς δεν ήταν αδιάκριτος,  δεν είχε παρά  να υπακούσει στις διαταγές της πελάτισσάς του.

 Ο Γρηγόρης συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι έπρεπε να βγει το ταχύτερο από το βαθύ πιάτο της σούπας, αν δεν ήθελε να πάει από αιφνίδιο πνιγμό σε σούπα μινεστρόνε. Παρόλο που τα πλαϊνά του πιάτου γλιστρούσαν αφάνταστα - συνήθεια κακιά κι αυτά τα καλογυαλισμένα σερβίτσια -  κατόρθωσε να σκαρφαλώσει μέχρι το χείλος του πιάτου και να χωθεί κάτω από τη διπλωμένη πετσέτα, πάνω στην οποία περίμενε υπομονετικά το πιρούνι τη σειρά του. Λίγα κλάσματα μόλις του δευτερολέπτου πριν η αχνιστή σούπα καλύψει σχεδόν το μισό μπουκέτο του πιάτου και αναδείξει ακόμα πιο έντονα το εξαίσιο άρωμά της.

Η φίλη του Γρηγόρη που παρακολούθησε όλη τη σκηνή, αφήνοντας πνιχτά γελάκια, δεν πέρασε απαρατήρητη από το βλέμμα του σερβιτόρου, που μάλλον τη θεώρησε μισότρελη. Κι όταν ο δίσκος με τη σούπα απομακρύνθηκε μαζί με τον αχθοφόρο της, έσπευσε να σηκώσει την πετσέτα, για να βεβαιωθεί πως ο Γρηγόρης ήταν καλά.

..................................