ο ιωνικός κίονας
Στον ιωνικό ρυθμό ο
κίονας έχει την δική του βάση. Στους
ιωνικούς ναούς της Μικράς Ασίας η βάση συνήθως αποτελείται από μία τετράγωνη
πλάκα, τον λεγόμενο πλίνθο. Πάνω στον πλίνθο
ακολουθούν διάφορα επιστρώματα που έχουν σχήμα στρογγυλό, και τερματίζουν με
εξόγκωση ή προεσοχή. Τα επιστρώματα αυτά συνήθως είναι διακοσμημένα με
οριζόντιες αυλακιές. Στον αττικό ιωνικό ρυθμό συχνά συναντάμε βάσεις χωρίς
πλίνθο, αλλά με ιδιαίτερα διογκωμένη στρογγυλή βάση.
Οι κίονες σε σύγκριση
με τους κίονες του δωρικού ρυθμού είναι λεπτότεροι, στενεύουν ελαφρώς προς τα
πάνω, και έχουν κατακόρυφες αυλακιές. Τα αυλάκια αντί να συνδέονται μεταξύ τους
με οξείες κόψεις, χωρίζονται με μικρές επίπεδες επιφάνειες που είναι ανάμεσά
τους. Συνήθως συναντάμε μεταξύ 20 και 24 αυλακιών σε κάθε κίονα, ενώ 24 είναι η
κατά προτίμηση κλασική διαρρύθμιση.
Το κιονόκρανο είναι
λεπτεπίλεπτο, στηρίζεται πάνω σε μια
λεπτή πλάκα μεταξύ του κίονα και του κιονόκρανου. Έχει πολλά και φαρδιά
διακοσμητικά ανάγλυφα και καταλήγει στους κοχλίες δεξιά και αριστερά.
ο δωρικός κίονας
Κύριο χαρακτηριστικό των κιόνων του δωρικού ρυθμού είναι η απουσία βάσης: οι κίονες στηρίζονται απευθείας στον στυλοβάτη και δεν έχουν ξεχωριστή βάση.Τα κιονόκρανα είναι λιτά σε σχέση με τους άλλους δύο ρυθμούς. Αποτελούνται από δύο μέρη, τον "εχίνο" και τον "άβακα". Ο "άβακας" είναι το τετράγωνης κάτοψης ανώτερο σημείο του κίονα στο οποίο στηρίζεται το επιστύλιο, ενώ ο "εχίνος" (αχινός) είναι το αμέσως κατώτερο σημείο το οποίο αποτελεί ομαλή μετάβαση από τον "άβακα" στον κυρίως κίονα. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό των δωρικών κιόνων είναι ότι οι αιχμές των ραβδώσεών τους είναι οξύες και όχι επίπεδες, όπως στον Ιωνικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου