Νεολαία:ένα θέμα παλιό μα πάντοτε νέο (μέρος β΄)

Kάθε έφηβος αντιμετωπίζει ένα διπλό φάσμα προβλημάτων:τα προβλήματα της ηλικίας του και τα προβλήματα της εποχής του

1)Γιατί η εφηβική ηλικία είναι μια από τις κρισιμότερες περιόδους στη ζωή του ανθρώπου;

2)Ποια από τα προβλήματα της εποχής μας νομίζετε ότι απασχολούν περισσότερο ένα νέο;

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Κάθε περίοδος της ζωής του ανθρώπου παρέχει μοναδικά βιώματα και εμπειρίες που βοηθούν στην ολοκλήρωσή του. Η εφηβική ηλικία, παρόλο που θεωρείται η πιο ανέμελη, δημιουργεί στο νέο πολλά προβλήματα που στρέφονται γύρω από δυο άξονες:την εφηβεία καθαυτή, αφού ο νέος διαμορφώνει την προσωπικότητά του και παίρνει σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή του, και την κοινωνική πραγματικότητα που με τα ποικίλα προβλήματά της δε μπορεί να αφήσει αδιάφορο το σημερινό έφηβο.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ

1)α. επιλογή κύκλου σπουδών και επαγγελματικής πορείας

   -καθοριστικός παράγοντας για σταδιοδρομία

   -εσωτερικές συγκρούσεις ως προς την επιλογή λόγω ανεργίας

   -το στενό περιβάλλον κατευθύνει τις επιλογές του

   β. προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής

   -μετάβαση από ανεμελιά σε ευθύνες

   -ανασφαλής και αβέβαιος λόγω της έλλειψης επαρκούς συνεννόησης με τους γονείς και της κρίσης των αξιών

   -προβλήματα κοινωνικής παθογένειας ( βία, ναρκωτικά, έγκλημα)

   γ. συναισθηματικά προβλήματα

   -εύθραυστος εσωτερικός κόσμος

   -υπερευαισθησία

   -διαψεύσεις και απογοητεύσεις λόγω της τάσης για εξιδανίκευση

   -διαρκείς αναζητήσεις

   δ. καθορισμός βασικών απόψεων για τη ζωή

   -διαμόρφωση προσωπική κοσμοθεωρίας και κοσμοαντίληψης

   -αναζήτηση νοήματος ζωής

   -διαμόρφωση κριτηρίων αξιολόγησης προσώπων και πραγμάτων

 ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ

Ο σύγχρονος νέος όμως δεν αντιμετωπίζει μόνο τα προβλήματα της ηλικίας του αλλά δέχεται και τις επιδράσεις των μελανών σημείων του σύγχρονου πολιτισμού, που δε μπορούν παρά να επηρεάζουν και να δημιουργούν ερωτηματικά.

2)α. κρίση πολιτισμού-αμφισβήτηση αξιών

   -χάσμα ανάμεσα σε θεωρητικές διακηρύξεις και πολιτική πρακτική

   -αίσθημα ανασφάλειας λόγω αδιαφορίας και παθητικοποίησης

-η σκληρή πραγματικότητα διαψεύδει τα όνειρα και τις προσδοκίες τους

    β. ανεργία

   -αδυναμία  ικανοποίησης αναγκών

   -απώλεια αυτοπεποίθησης

- κίνδυνος αντικοινωνικής συμπεριφοράς, περιθωριοποίηση

 γ. αναξιοκρατία- ρουσφέτι

-έλλειψη ορθολογικών κριτηρίων αξιολόγησης

-επικράτηση του «μέσου» και των γνωριμιών, κυρίως για την κατάληψη μιας θέσης

-χρηματισμός, τακτοποίηση των «βολεμένων»

-αίσθημα απόρριψης, μίσος για το κοινωνικό κατεστημένο

δ. ρατσιστικές αντιλήψεις, επικράτηση της αδικίας

-έντονο το αίσθημα ισότητας και δικαιοσύνης στους νέους

-πολλοί υφίστανται τις συνέπειες τέτοιων φαινομένων (ρατσισμού, αδικίας)

-η κοινωνία των ανισοτήτων κάνει τους νέους να επαναστατούν ενάντια στους συμφεροντολόγους και να εναντιώνονται στη σαθρότητα των κοινωνικών δομών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

       Κάθε έφηβος είναι επιβεβλημένο, επιστρατεύοντας όλες του τις δυνάμεις να αντιμετωπίσει τα έντονα εσωτερικά του προβλήματα αλλά και να στραφεί  εναντίον ενός κόσμου που δεν τον αποδέχεται η συνείδηση του, για να τον αλλάξει προς το καλύτερο. Οι νέοι έχουν και τη βούληση και τη δύναμη να αγωνιστούν για έναν πιο ελεύθερο και κοινωνικά δικαιότερο κόσμο, ο οποίος παρόλο που ανήκει σε όλους, προορίζεται γι’ αυτούς.