Έπεσε η αυλαία για τη μνημειώδη έκθεση των Μαγεμένων, των θρυλικών γλυπτών που μετά από 151 χρόνια επέστρεψαν με τη μορφή αντιγράφων στη Θεσσαλονίκη από το Λούβρο και παρουσιάστηκαν στο περίπτερο 3 του Διεθνούς Εκθεσιακού Κέντρου από τον Σεπτέμβριο.
Η τελετή λήξης της έκθεσης των Μαγεμένων και των Εφευρέσεων και Μουσικών Οργάνων των Αρχαίων Ελλήνων διοργανώθηκε στο περίπτερο 3, στο πλαίσιο της οποίας πραγματοποιήθηκε συναυλία από το σύνολο αρχαίας ελληνικής μουσικής «Ορφεία Αρμονία» και η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της Νίνας Φιλίππου-Ρόδη «Οι Μαγεμένες στη γενέθλια πόλη».
Οι Μαγεμένες, τα τέσσερα αμφίπλευρα γλυπτά, οι λεγόμενες «Καρυάτιδες» της Θεσσαλονίκης, θα χαριστούν από τη ΔΕΘ-Helexpo στην πόλη και θα τοποθετηθούν σε χώρο, που θα υποδείξει το υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με τον κεντρικό δήμο και τους φορείς.
Γιώργος Ιωάννου «Las Incantadas»
Δεν είναι πολύς καιρός που διάβασα σ’ ένα σπάνιο βιβλίο για το μνημείο με τις Μαγεμένες, τις Las Incantadas, όπως τις έλεγαν οι ισπανόφερτοι εβραίοι της πόλης μας. Είδα και όσα σχέδια διασώζονται: ένα χτίσμα στολισμένο με κόρες και άλλα αγάλματα, χωμένο ανάμεσα σε σπίτια και σπιτάκια, εκεί σε μια γωνιά της σημερινής πλατείας Δικαστηρίων. Τα ‘χουν ξεσηκώσει, βέβαια, κι αυτά τα λείψανα, εδώ κι έναν αιώνα περίπου, και τώρα βρίσκονται, ποιος ξέρει που πεταμένα, στο μουσείο του Λούβρου.
Κι όμως εγώ πιστεύω πως τα πράγματα αυτά τα έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια στημένα στον τόπο τους. Αφού από το όνομα ακόμα, όταν το πρωτάκουσα ζεστάθηκε η καρδιά μου. Θαρρώ πως έχω ζήσει άλλοτε σ’ αυτά τα σπίτια, που ήταν ένα γύρο και που τελικά τα σάρωσε η μεγάλη πυρκαγιά. Άλλωστε, όχι μόνο αυτό, μα θαρρώ πως θυμάμαι και τη μεγάλη εκκλησία του Αγίου Νικολάου που κάηκε κι αυτή το ’17, δηλαδή αρκετά χρόνια προτού γεννηθώ. Τα καντήλια της πηγαινοέρχονταν μοναχά τους καιρό προτού ξεσπάσει η μεγάλη φωτιά, που ασφαλώς ήταν βαλτή απ’ τους αιώνιους χαζοτεχνοκράτες για να ξεκαθαρίσει μια και καλή η τουρκόπολη απ’ τους τενεκέ-μαχαλάδες. Τώρα, αν μαζί με τις παράγκες αυτές κάηκαν και αριστουργήματα, αυτό λίγο συγκίνησε τα ζωντόβολα. Ιδανικό αυτουνών είναι η άσφαλτος και το τσιμέντο∙ τόσο νιώθουν.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου