H Ελλάδα κινδυνεύει από το μαζικό τουρισμό

του Βαγγέλη Γεωργίου  

 https://slpress.gr/koinonia/mckinsey-i-ellada-kindinevei-apo-ton-maziko-tourismo/

Ο Ευάγγελος Παπανούτσος σε ένα άρθρο του στο ΒΗΜΑ το 1961, ανέφερε ένα περιστατικό από το μεσοπολεμικό Βερολίνο. Όταν το 1936, ο Κώστας Κοτζιάς, Δήμαρχος Αθηνών τότε, επισκέφθηκε το Βερολίνο είχε την «τύχη» να συναντηθεί με τον Γερμανό ηγέτη, Αδόλφο Χίτλερ. Τότε λοιπόν, ο τελευταίος, στη συζήτηση που είχανε, του είπε ότι η Ελλάδα «Μπορεί άριστα να ευημερήσει αν καλλιεργήσει σε μεγάλη έκταση… την αγριόμεντα και τα άλλα μυρωδικά βότανα που είναι απαραίτητα την ευρωπαϊκή βιομηχανία φαρμάκων και αρωμάτων. Και αν οργανωθεί και τουριστικά για να έρχονται εδώ οι περιηγητές να βλέπουν τις αρχαιότητες».

Πράγματι, μεταπολεμικά και κυρίως μεταπολιτευτικά η ανάπτυξη του τουρισμού αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής οικονομίας. Ο αυθαίρετος νεολογισμός «τουριστική βιομηχανία» έδινε την εντύπωση ότι η εισροή όσο περισσότερων επισκεπτών σε αναρίθμητα μέρη της Ελλάδας θα ωφελούσε τον τόπο. Όλα αυτά θα συντελούνταν εις βάρος του πρωτογενούς και δευτερογενούς. Τα «γκαρσόνια» της Ευρώπης θα έπιαναν δουλειά με το σκεπτικό «πολλοί τουρίστες, πολλά λεφτά».

Φαίνεται όμως ότι η πρόσφατη έκθεση που δημοσίευσε ο κολοσσός McKinsey & Company και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδιών και Τουρισμού επιβάλλει σκεπτικισμό γύρω από την «τουριστολαγνεία» των Ελλήνων. Τα διεθνή ταξίδια γίνονται όλο και πιο συνηθισμένα ενώ οι οικονομικά πιο εύρωστοι επισκέπτονται συγκεκριμένες περιοχές, σε τέτοιο βαθμό, που να μην… χωράνε.

Η Ελλάδα ποζάρει στους πρώτους 20 κορυφαίους διεθνείς προορισμούς που αντιπροσωπεύουν σχεδόν τα 2/3 του συνόλου των παγκόσμιων ταξιδιών, σύμφωνα με την έκθεση. Συγκεκριμένα, οι 20 αυτές χώρες, όπως φαίνεται στον πίνακα, απορροφούν περίπου 755 εκατομμύρια τουρίστες. Την Ελλάδα επισκέφθηκαν 25 εκατομμύρια ταξιδιώτες το 2016. Για το 2017, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος,  ο αριθμός αυτός είναι χαμηλότερος, 23,5 εκατ. για το διάστημα Ιανουάριος-Σεπτέμβριο 2017. Μόνο οι δέκα πρώτες χώρες αποτελούν σχεδόν το ήμισυ όλων των διεθνών ταξιδιών.

Θανατηφόρα αγάπη

Βέβαια, αυτή η ανισοκατανομή των διεθνών επισκεπτών μεταφέρεται και σε τοπικό επίπεδο. Για παράδειγμα, στη Γαλλία, που είναι ο δημοφιλέστερος τουριστικός προορισμός παγκοσμίως, το Παρίσι δέχεται τρεις φορές περισσότερους επισκέπτες ανά κάτοικο από την Καμπανία. «Ορισμένοι προορισμοί κινδυνεύουν να αγαπηθούν μέχρι θανάτου», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση.

Η υψηλή συγκέντρωση τουριστών σε συγκεκριμένους προορισμούς επιδρά δραματικά τόσο στους κατοίκους όσο και στο περιβάλλον. Στη Βενετία, οι τουρίστες είναι περισσότεροι από τους ντόπιους, γεγονός που ανάγκασε πολλούς ντόπιους να μετεγκατασταθούνε. Εν τω μεταξύ, το 80% των κοραλλιογενών υφάλων στα νησιά Koh Khai της Ταϊλάνδης έχουν καταστραφεί από τους επισκέπτες. Στην Ισπανία, αγρότες έχουν παρατήσει παραδοσιακές καλλιέργειες μοναδικών προϊόντων για να φτιάχνουν φρουτοσαλάτες στους τουρίστες.

Στις Φιλιππίνες, η άνοδος του τουρισμού συνέβαλλε στη λειψυδρία. Ο υπερπληθυσμός δεν έχει απλώς αντίκτυπο στο περιβάλλον και στους κατοίκους της περιοχής αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε χειρότερη ταξιδιωτική εμπειρία – όπως αναφέρει ο ταξιδιωτικός ιστότοπος TripAdvisor.

Σε πολλές περιοχές, η ίδια η τουριστική διαμονή επιδεινώνεται εξαιτίας του συνωστισμού και των ουρών που σχηματίζουν οι τουρίστες, αναφέρει η έκθεση. Πολλές πόλεις κινδυνεύουν να παρέχουν εξαιρετικά υποβαθμισμένες τουριστικές υπηρεσίες λόγο του υπερπληθυσμού, όπως είναι το Ορλάντο ή η πόλη Χο Τσι Μινχ. Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί μελλοντικά, καθώς οι νεώτερες γενιές (millennials) επιθυμούν να γνωρίζουν νέες εμπειρίες μέσω των ταξιδιών, ενώ αυτό δεν συνέβαινε τόσο με τους παλαιότερους.

Έξυπνοι τρόποι διαχείρισης

Όπως σημειώνεται στην έκθεση, δεν είναι καθόλου εύκολη η διαχείριση των προβλημάτων που σχετίζονται με τον τουριστικό υπερ-πληθυσμό. Οι λόγοι διαφέρουν από τόπο σε τόπο. «Η πρόκληση είναι μερικές φορές μία φορά, λόγω υψηλών επιπέδων εποχικότητας ή ημερήσιων επισκεπτών», σημειώνει η έκθεση. «Ορισμένοι προορισμοί αγωνίζονται να απορροφήσουν πλήθος εγχώριων επισκεπτών, άλλοι αντιμετωπίζουν μια εισροή διεθνών επισκεπτών, ενώ κάποιοι βιώνουν και τα δύο».

Εκτός από την ανάπτυξη στρατηγικών για τις πόλεις που πρέπει να διαχειριστούν εποχιακούς και παραδοσιακούς τουρίστες, υπάρχουν και οι ηθικές ανησυχίες για τους ντόπιους που στηρίζονται στον τουρισμό. Τυχόν μείωση του τουρισμού σε μια συγκεκριμένη περιοχή, λόγω κρατικής παρέμβασης,  θα μπορούσε να περιορίσει μια σημαντική πηγή εισοδήματος για τους ντόπιους. Επιπλέον, μια τέτοια πολιτική θα μπορούσε να καταστήσει έναν προορισμό πιο προσιτό αποκλειστικά σε πλουσιότερους ταξιδιώτες, ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στην ανισότητα.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν λύσεις, σύμφωνα με την έκθεση. Ορισμένα κράτη παρενέβησαν για να μειώσουν τον αριθμό των επισκεπτών σε έναν προορισμό ή τον χρόνο διαμονής, όπως έκανε ο Ισημερινός με τα νησιά Γκαλαπάγκος. Κάποιοι αρμόδιοι τουριστικοί φορείς μάλιστα, προβάλουν περισσότερο κάποιους προορισμούς κάνοντας ταυτόχρονα εκπτώσεις τιμών για να προσελκύσουν τουρίστες σε περιόδους χαμηλής τουριστικής κίνησης ή σε περιοχές χαμηλής επισκεψιμότητας.

Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις όπου ο τουρισμός έχει εκθέσει σε σοβαρούς κινδύνους αξιόλογους χώρους, ορισμένα κράτη έχουν διακόψει πλήρως την πρόσβαση ή έχουν απαγορεύσει ορισμένες δραστηριότητες. Η Ισπανία έχει περιορίσει την κατανάλωση ποτού στη Μαγιόρκα. Στη Ρώμη, οι Αρχές επεξεργάζονται την ιδέα να απαγορεύσουν την πρόσβαση των τουριστικών λεωφορείων στο κέντρο της πόλης. Στο σπήλαιο Lascaux της Γαλλίας απαγορεύεται πλέον η είσοδος στο ευρύ κοινό, καθώς η ανθρώπινη παρουσία επέφερε ζημιές στις περίφημες προϊστορικές τοιχογραφίες.

Ελπιδοφόρο είναι, σύμφωνα με την έκθεση, ότι οι νεώτεροι τουρίστες (millennials) κάνουν πιο έξυπνες επιλογές. Πολλοί  αποφεύγουν τις τυπικές τουριστικές «παγίδες» και έχουν στρέψει την προσοχή τους σε εμπειρίες λιγότερο «εμπορικές». Μια τέτοια πρακτική, σε μεγαλύτερη κλίμακα, θα μπορούσε να μειώσει τον υπερπληθυσμό σε δημοφιλείς προορισμούς. Επίσης, ο οικολογικός τουρισμός και η συμμετοχή σε εθελοντικά προγράμματα βοήθησαν επίσης να αντισταθμιστεί η αρνητική επίδραση τόσο του μαζικού όσο και του ελιτίστικου τουρισμού.

Η τρύπα στον τοίχο ή το παράθυρο στη γνώση;

Να τι γίνεται όταν τα παιδιά της Ινδίας αποκτήσουν πρόσβαση στον ψηφιακό κόσμο.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΩΣΤΟΥ-ΛΑΘΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

1.      Ο Πλάτωνας είχε αρνητικά συναισθήματα εναντίον της δημοκρατίας

2.      Ο Πλάτωνας υποστήριζε πως πρέπει οι φιλόσοφοι να αναλάβουν την εξουσία

3.      Η Πολιτεία γράφτηκε το 347 π.Χ

4.      Η συζήτηση διεξάγεται στο σπίτι του Κέφαλου και το θέμα είναι η αθανασία της ψυχής

5.      Στη συζήτηση της Πολιτείας συμμετέχει και ο Πρωταόρας

6.      Την ιδανική πολιτεία του Πλάτωνα αποτελούν τρεις τάξεις

7.      Κανείς δε μπορεί να μετακινηθεί από τη μια τάξη στην άλλη

8.      Στην τάξη των φυλάκων επικούρων ανήκουν οι ασκούντες στρατιωτικά και διοικητικά καθήκοντα

9.      Η αγωγή τν φυλάκων διακρίνεται σε τρία στάδια

10.  Στο πρώτο στάδιο της αγωγής των φυλάκων επιδιώκεται η γυμναστική και μουσική παιδεία

11.  Μεταξύ 40-45 οι φύλακες σπουδάζουν τη διαλεκτική

12.  Μετά τα 50 και ύστερα από επιτυχή διαδικασία κρίσης  μπορεί κάποιος φύλακας – επίκουρος να γίνει φύλακας –άρχοντας

13.  Οι φιλόσοφοι- βασιλείς έχουν περιουσία αλλά όχι οικογένεια

14.  Η ιδανική πολιτεία είναι σοφή, ανδρεία, συνετή και δίκαιη

15.  Η ψυχή κατά τον Πλάτωνα χωρίζεται σε τρία μέρη, το επιθυμητικό, το θυμοειδές και το λογιστικό

16.  Το κατώτερο μέρος της ψυχής είναι το θυμοειδές

17.  Ο Κέφαλος υποστηρίζει πως δικαιοσύνη είναι η εντιμότητα στις συναλλαγές

18.  Ο Θρασύμαχος υποστηρίζει πως η δικαιοσύνη είναι μια επινόηση των αδυνάτων για να προστατεύονται από τους ισχυρούς

19.  Κάθε άνθρωπος είναι δίκαιος , όταν ανάμεσα στα τρία μέρη της ψυχής υπάρχει ισορροπία και βρίσκονται σε αρμονική συνύπαρξη

20.  Η Δημοκρατία είναι φαύλο πολίτευμα γιατί τα αξιώματα μοιράζονται με κλήρο

21.  Οι ολιγαρχικοί πιστεύουν στην αξία της παιδείας και φροντίζουν για την τιμή και την υπεράσπιση της πατρίδας τους

22.  Το τιμοκρατικό πολίτευμα είναι φιλοπόλεμο και υποχείριο της φυλαργυρίας

23.  Στην Τυραννίδα ένας κακούργος κηφήνας αναλαμβάνει με τη βοήθεια του λαού την εξουσία

24.  Η άμετρη ελευθερία της Δημοκρατίας οδηγεί στην αναρχία

25.  Δικαιοσύνη είναι ένα είδος αρμονίας των αντιμαχόμενων τάσεων της ψυχής

Περί ευτυχίας,αγάπης και μνήμης

Μπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα

και με τα πιο μικρά..

Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.

Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.

Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.

Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια. 

Που ξέρω ν' ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.

Μου φτάνει που μ' αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι.

Πολύ..

Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους.

Πολύ..

Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι' αυτούς.

Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.

Που δε με νοιάζει να με θυμούνται. 

Που μπορώ και κλαίω ακόμα.

Και που τραγουδάω..μερικές φορές..

Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.

Και ευωδιές που με γοητεύουν...

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Μητρότητα-Θηλασμός (κριτήριο αξιολόγησης Γ΄Λυκείου)

Αναφορές στη μητρότητα

Η πληροφόρηση της κοινής γνώμης για τη σημασία του μητρικού θηλασμού κερδίζει συνεχώς σε ένταση και έκταση τα τελευταία χρόνια. Η χρησιμότητα της είναι αναμφισβήτητη. Αλλά, όπως κάθε εκστρατεία πληροφόρησης, εμπεριέχει τον κίνδυνο της μερικής αντιμετώπισης του θέματος. Η έμφαση σε ορισμένες πλευρές ενός σύνθετου προβλήματος και, ακόμα περισσότερο, η παράλειψη αναφορών σε άλλες πλευρές του, είναι δυνατό να μετατρέψουν την αντικειμενικά σωστή πληροφόρηση σε συνειδητό ή μη εργαλείο μονότροπου επηρεασμού.

Γι' αυτό είναι απαραίτητο να υπογραμμιστεί, παρόλο που μοιάζει αυτονόητο, ότι το πρόβλημα του μητρικού θηλασμού δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ανεξάρτητα από το κοινωνικο-οικονομικό και πολιτισμικό περιβάλλον. Και πρώτα απ' όλα χρειάζεται να γίνει η διάκριση ανάμεσα στην εγκληματική εξάπλωση των υποκατάστατων του μητρικού γάλακτος σε πληθυσμούς του Τρίτου Κόσμου, όπου δε συγκεντρώνονται οι προϋποθέσεις για την ακίνδυνη χρήση του μπιμπερό, και στο θέμα της επιθυμητής προώθησης του μητρικού θηλασμού στις αναπτυγμένες χώρες.

Τα μωρά είναι τα ίδια παντού, το μητρικό γάλα είναι παντού μοναδικό, αλλά το πρόβλημα διαφέρει. Αν παραθέσουμε μερικές διαστάσεις του θέματος του μητρικού θηλασμού, θα φανεί η πολυπλοκότητα τους και ο συσχετισμός τους με το στενό και το ευρύτερο περιβάλλον του ζεύγους: μάνα-παιδί. Αναφερόμαστε σε διαστάσεις:

- τροφικές (θρεπτικές ουσίες του μητρικού γάλακτος και κατάλληλος ρυθμός διατροφής)

- προληπτικές ασθενειών (ανοσοποιητικές ιδιότητες του μητρικού γάλακτος)

- ψυχολογικές (το βίωμα του θηλασμού για το βρέφος και τη μάνα)

- κοινωνικές (σχέση του θηλασμού και της μητρότητας με την επαγγελματική ζωή της μητέρας και γενικότερα με τον τρόπο ζωής της)

- ψυχοκοινωνικές (στάση μητέρας απέναντι στο θηλασμό και του κοινωνικού περιβάλλοντος απέναντι στη μητέρα που θηλάζει ή δε θηλάζει)

-οικονομικές (οικονομικές δυνατότητες της οικογένειας, συγκριτικό κόστος θηλασμού και υποκατάστατων, συμφέροντα των εταιρειών βιομηχανίας γάλακτος)

-ηθικές (δεοντολογία της πληροφόρησης για το θηλασμό και της διαφήμισης για τα υποκατάστατα του).

Ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι διαστάσεις αρθρώνονται και το ειδικό τους βάρος κάθε φορά, παραλλάζουν από τη μια περίπτωση στην άλλη.

Η προσπάθεια για την προώθηση του μητρικού θηλασμού χρειάζεται να δει τις γυναίκες με τρόπο συνολικό, ως κοινωνικά όντα και όχι μόνο ως μητέρες. Αυτό σημαίνει ότι, σε κοινωνίες σαν τη δική μας, η επαγγελματική ζωή της μητέρας θα θεωρηθεί ως ένα δεδομένο, όπως και η μητρότητα. Η συντήρηση των συνθηκών που μετατρέπουν τις δύο αυτές πραγματικότητες σε δίλημμα, υποβάλλοντας στις γυναίκες την υποχρέωση της επιλογής, είναι ένδειξη κοινωνικής δυσπλασίας, πρόβλημα προς λύση για την κοινωνία ολόκληρη.

Γιατί το να αφήνεται η φροντίδα και η ανατροφή των παιδιών στην αποκλειστική ευθύνη της μητέρας, δεν τείνει μόνο στο να κατευθύνει προς το περιθώριο της ενεργού κοινωνικής ζωή τις γυναίκες-μανάδες. Τείνει και στο να αποκλείσει από το συλλογικό κοινωνικό προβληματισμό την αντιμετώπιση του παιδιού και των αναγκών του. Ό,τι αφορά το παιδί, θα έπρεπε να αφορά ολόκληρη την οργανωμένη κοινωνία. Διαμορφώνονται άραγε οι κατάλληλοι κοινωνικοί και νομικοί μηχανισμοί, που θα προστατεύσουν και θα πλαισιώσουν την παιδική ηλικία;

Το σχέδιο νόμου "για την προστασία της μητρότητας και της διευκόλυνσης των εργαζομένων γονέων για την ανατροφή και τη φροντίδα των παιδιών τους" της Ομάδας εργασίας που συγκρότησε το Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών με πρόεδρο τον καθηγητή I. Δεληγιάννη, στηρίζεται στην αντίληψη της γονεϊκής ισότιμης ευθύνης και στην πολυδιάστατη αντιμετώπιση της μητρότητας. Περιλαμβάνει προτάσεις που διευκολύνουν την επιλογή του θηλασμού στις εργαζόμενες μητέρες, αλλά και γενικότερα την επιλογή της συνειδητής μητρότητας, στο μέτρο που προβλέπουν την κατάλληλη πλαισίωση της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας σε συλλογικούς χώρους. (Το ότι η δωδέκατη σύσκεψη των Ευρωπαίων υπουργών Παιδείας, που έγινε πρόσφατα στη Λισαβόνα, αφιερώθηκε στην προσχολική εκπαίδευση, υπογραμμίζει τη σημασία του θέματος για την Ευρώπη).

Αλλά η στάση των γυναικών απέναντι στη μητρότητα και το θηλασμό δεν εξαρτάται μόνο από τα πρακτικά προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν (ωράρια εργασίας κλπ) και τη λιγότερο ή περισσότερο σωστή πληροφόρηση που διαθέτουν για το θέμα. Έχει άμεση σχέση και με τον τρόπο με τον οποίο δέχονται τον εαυτό τους. Εάν αισθάνονται επιβεβαιωμένες ως γυναίκες, ολοκληρωμένες και ανεξάρτητες ως κοινωνικά όντα, αν η μητρότητα γι' αυτές είναι συνειδητή επιλογή, είναι φυσικό να μη θελήσουν, κατά κανόνα, να στερηθούν τη μοναδική εμπειρία του θηλασμού.

Μια διεθνής έρευνα που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, επισήμανε, ότι στις αναπτυγμένες χώρες, το μορφωτικό επίπεδο επηρεάζει θετικά τη μητέρα για να θηλάσει. Έτσι, στη Σουηδία π.χ., το 95,2% των μητέρων πανεπιστημιακού επιπέδου θηλάζουν.

 Ένα είδος καλογερίστικης αντίληψης, τόσο βολικής για τους οικονομικο-κοινωνικούς μηχανισμούς των κοινωνιών που βασίζονται στο κέρδος και καλύπτουν με ιδεολογικές προβολές την εκμετάλλευση, μετέτρεψε σε "καθήκοντα" (συζυγικά, μητρικά, κοινωνικά...) ό,τι στη ζωή είναι ουσία: τον έρωτα, τη μητρότητα, τη φιλία, την αλληλεγγύη. Η εκστρατεία για την προώθηση του θηλασμού θα ήταν καλό να αποφύγει να φορτώσει περισσότερο τις γυναίκες με "καθήκοντα" και τις συνακόλουθες ενοχές.

Μ. Ηλιού, 26-6-1999 ελαφρώς διασκευασμένο

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 

Α. Να συμπυκνώσετε το περιεχόμενο του κειμένου σε 110-130 λέξεις.

Β1. Χρησιμοποιώντας ως θεματική πρόταση τη φράση «Η προσπάθεια για την προώθηση του μητρικού θηλασμού χρειάζεται να δει τις γυναίκες με τρόπο συνολικό, ως κοινωνικά όντα και όχι μόνο ως μητέρες» να αναπτύξετε μια παράγραφο 100-120 λέξεις, όπου θα τεκμηριώνετε την παραπάνω θέση.

Β2. Οι διαστάσεις του θέματος του μητρικού θηλασμού κατονομάζονται και επεξηγούνται τηλεγραφικά μέσα σε παρένθεση. Μετατρέψτε τον ελλειπτικό λόγο των παρενθέσεων σε αναλυτικότερο, αναπτύσσοντας σε λίγες φράσεις μία από τις διαστάσεις του μητρικού θηλασμού.

Β3. Να δώσετε συνώνυμα στις υπογραμμισμένες με μαύρα γράμματα λέξεις του κειμένου

Β4. Να μετατρέψετε την ενεργητική σύνταξη σε παθητική και το αντίστροφο στην περίοδο λόγου που ακολουθεί κάνοντας, αν χρειάζεται κάποιες μικροαλλαγές «Μια διεθνής έρευνα που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, επισήμανε, ότι στις αναπτυγμένες χώρες, το μορφωτικό επίπεδο επηρεάζει θετικά τη μητέρα για να θηλάσει».

Γ.  Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο θηλασμός αποτελεί επιβεβλημένο καθήκον για όλες τις μητέρες. Να αναπτύξεις τις απόψεις σου σχετικά με τη σημασία του μητρικού θηλασμού για το παιδί αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη μητέρα για να διεκπεραιώσει αυτή την αποστολή σε ένα άρθρο 500 λέξεων που θα δημοσιευτεί σε γυναικείο περιοδικό.

Κριτήριο αξιολόγησης για την επιλογή επαγγέλματος - Β΄ Λυκείου

Κείμενο

[Το παρασκήνιο της επιλογής επαγγέλματος και η σχέση επαγγέλματος και ζωής]

Πολλές φορές η επιλογή επαγγέλματος είναι αποτέλεσμα μιας πολυσύνθετης, εξελικτικής διαδικασίας. Παράλληλα, η επιλογή επαγγέλματος - και άσκησή του - έχει ιδιαίτερη σημασία στη ζωή ενός ατόμου. Φυσικά, υπάρχουν επαγγέλματα, τα οποία δεν αμείβονται υλικά όσο θα έπρεπε ή θα επιθυμούσαμε, όπως για παράδειγμα τα επαγγέλματα τα σχετικά με την στην εκπαίδευση ή κάποιον άλλο επιστημονικό κλάδο. Μερικά από αυτά τα επαγγέλματα θεωρούνται και λειτουργήματα λόγω της μεγάλης σημασίας και συμβολής τους στην καλλιέργεια του πολιτισμού και στην ανάπτυξη της κοινωνίας. Έτσι, αν ρωτήσετε έναν ή μία εκπαιδευτικό ή έναν ή μία συγγραφέα για ποιον λόγο ασκεί αυτό το επάγγελμα, το οποίο δεν τον/την αμείβει όσο θα έπρεπε ή όσο θα ήθελε, συνήθως θα απαντήσει «γιατί μού αρέσει», «δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο», «με γεμίζει» ή «γιατί θέλω να προσφέρω κι εγώ κάτι στους ανθρώπους». Επομένως, κάποια επαγγέλματα έχουν το στοιχείο της ανιδιοτέλειας, επειδή για πολλά άτομα το ύψος των οικονομικών απολαβών δεν αποτελεί το κυρίαρχο κριτήριο επιλογής ενός επαγγέλματος.

 Για τους παραπάνω, λοιπόν, λόγους σημαντικά κριτήρια για την επιλογή επαγγέλματος αποτελούν η δημιουργικότητα, η προσωπική ανάπτυξη, η κοινωνική προσφορά και άλλα στοιχεία, τα οποία είναι καθοριστικά για τη ζωή των ανθρώπων. Άλλωστε, η άσκηση κάθε επαγγέλματος έχει δυο σημαντικές και αλληλένδετες πλευρές, μια προσωπική και μια κοινωνική. Εκεί βρίσκεται και η απάντηση στο ερώτημα γιατί κάποιοι διαλέγουν ένα επάγγελμα, το οποίο μπορεί να μην τους προσφέρει τις οικονομικές ανέσεις και υλικές απολαβές, τις οποίες πιθανώς θα ήθελαν. Υπάρχουν αρκετοί νέοι και νέες που ασκούν τις καλές τέχνες, τις επιλέγουν, αφιερώνουν τη ζωή τους και προσπαθούν με τον τρόπο τους να έχουν καλή απόδοση σε αυτό που κάνουν, παρ’ όλο που θεωρούνται από πολλούς και πολλές ως επαγγέλματα με αμφίβολες προοπτικές καριέρας. Στην κρίσιμη φάση της επιλογής σπουδών ή επαγγέλματος καλό είναι να αφιερώσουμε χρόνο και να αναρωτηθούμε όχι μόνο ποιο επάγγελμα ή ποιες σπουδές θέλουμε ή μπορούμε να κάνουμε, αλλά και ποια θέση έχει το επάγγελμα στη ζωή μας.

 Ένα άλλο χαρακτηριστικό στην επιλογή επαγγέλματος είναι ότι αρκετοί νέοι και νέες ακολουθούν το επάγγελμα των γονιών τους. Αυτό δείχνει όχι μόνο ενδιαφέρον για συνέχεια στην επιχείρηση ή στο επάγγελμα και προσπάθεια για τη μείωση της επαγγελματικής ανασφάλειας, αλλά ότι τα παιδιά ακολουθούν τα επαγγέλματα, που τους είναι οικεία, με τα οποία μπορούν να ταυτιστούν και αισθάνονται ικανά να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις τους. Υπάρχουν όμως και νέοι που αφήνουν την πρώτη τους επαγγελματική επιλογή και κάνουν κάτι τελείως διαφορετικό από το επάγγελμα των γονιών ή των κοντινών συγγενών τους.

Αυτό που έχει σημασία είναι να γίνει κατανοητό ότι έχοντας τη δυνατότητα να ασκήσουμε ένα επάγγελμα συμμετέχουμε στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας. Αν και δεν είναι ο μοναδικός τρόπος κοινωνικής συμμετοχής, αξίζει να αναφερθεί ότι η συμμετοχή αυτή σημαίνει ότι προσφέρουμε από τη θέση που κατέχουμε τόσο στη διατήρηση όσο και στην ανάπτυξη της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Είμαστε ένας από τους συνδετικούς κρίκους της, που βοηθάει παραδείγματος χάρη στην παραγωγή αγαθών ή στη διακίνησή τους και στην παροχή υπηρεσιών. Αυτά τα αγαθά και τις υπηρεσίες τα χρειαζόμαστε όχι απλώς για να επιβιώσουμε, αλλά και για να ζήσουμε μια πιο καλή και άνετη ζωή.

 Η κοινωνία, για να μπορέσει να αναπαραχθεί, στηρίζεται στον καταμερισμό της εργασίας, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν ασκούμε όλοι το ίδιο επάγγελμα, δεν παράγουμε δηλαδή όλοι αγροτικά προϊόντα και δεν πουλάμε όλοι μας ασφάλειες ζωής. Δηλαδή το επάγγελμα που κάνουμε έχει σχέση με τον καταμερισμό εργασίας κατά κλάδο, ενώ και στο εσωτερικό κάθε κλάδου υπάρχουν αρκετές εξειδικεύσεις.

Β. Καντζάρα (2007). Η μετάβαση από το σχολείο στη «ζωή» και η επιλογή σπουδών και επαγγέλματος. Φύλο και Νέα Επαγγέλματα. ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ 2000-2006. Ιωάννινα, 49-60

 (διασκευή).

 ΘΕΜΑΤΑ

 Α. Να αποδώσετε περιληπτικά το κείμενο (80-100 λέξεις). (μονάδες 25)

B1. Για ποιους λόγους, σύμφωνα με τη συγγραφέα, αρκετοί νέοι και νέες ακολουθούν το επάγγελμα των γονιών τους; (60-80 λέξεις) (μονάδες 10)

B2.Να επισημάνετε τις διαρθρωτικές λέξεις με τις οποίες επιτυγχάνεται η συνοχή στην πρώτη παράγραφο (Πολλές φορές… επαγγέλματος) του κειμένου και να καταγράψετε τη σημασία τους.

(μονάδες 5)

Β3.Να γράψετε μια συνώνυμη λέξη για καθεμιά από τις λέξεις του κειμένου με έντονη γραφή: συμβολής, απολαβών, κρίσιμη, διαφορετικό, στηρίζεται.

 (μονάδες 10)

Β4.Να επισημάνετε στο κείμενο δύο παραδείγματα μεταφορικής/συνυποδηλωτικής χρήσης της γλώσσας και να χρησιμοποιήσετε σε δυο νέες προτάσεις τις λέξεις αυτές με την κυριολεκτική τους λειτουργία

 (μονάδες 10)

Γ. Σε μια ημερίδα που διοργανώνεται στο πλαίσιο του επαγγελματικού προσανατολισμού στο σχολείο σας, καλείστε να εκφωνήσετε μια ομιλία στην οποία θα αναφερθείτε στα κριτήρια με βάση τα οποία οι νέοι επιλέγουν επάγγελμα στη Ελλάδα της κρίσης και στη σημασία της σωστής επιλογής για τη διαμόρφωση και την εξέλιξη της προσωπικότητάς τους.

(μονάδες 40)