10 +1 ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ PROJECT (από τη θεωρία στην πράξη)

 

Η σχολική χρονιά τελειώνει και χθες ήταν η παρουσίαση των ερευνητικών εργασιών στο σχολείο μας. Ήθελα να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία και μετά να δημοσιοποιήσω κάποιες προσωπικές σκέψεις, σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής των project στο ελληνικό σχολείο. Θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερες αυτές οι αλήθειες αλλά θεωρώ πως δε χρειάζεται να είμαι φλύαρη, γιατί θα «ξεφύγω» και θα πω και πικρότερες…

 

-όσο αφορά στο θέμα, οι μαθητές κατέβαλαν φιλότιμες προσπάθειες- όχι όλοι- να βρουν υλικό. Αρκετοί θεωρούν το μάθημα «ώρα του παιδιού» και δεν έχουν τη συναισθηματική ωριμότητα να το αντιμετωπίσουν ισότιμα με τα υπόλοιπα μαθήματα.

-δυστυχώς οι πληροφορίες αναζητήθηκαν στη μεγάλη τους πλειοψηφία μόνο από το διαδίκτυο, οι μαθητές αγνοούν την ύπαρξη βιβλίων ίσως, εφημερίδων, περιοδικών κ.λ.π, απ’ όπου μπορούν να αντλήσουν υλικό.

-ο όρος βιβλιογραφία ή και διαδικτυογραφία είναι άγνωστες λέξεις, λες και ό,τι γράφουν στις εργασίες το «κατέβασαν» απ΄το κεφάλι τους.

-η υλικοτεχνική υποδομή του σχολείου απέδειξε για άλλη μια φορά την ανεπάρκειά της να ανταποκριθεί σ΄ ένα τέτοιο εγχείρημα. Το εργαστήρι πληροφορικής σε… «μουσειακή» κατάσταση. Λίγο η έλλειψη κονδυλίων για αναβάθμιση των υπολογιστών, λίγο οι υπεύθυνοι εργαστηρίων που εργάζονται σκληρά(;) το 3ωρο που έχουν μείωση ωραρίου είναι αρκετά για να δικαιολογήσουν την κατάσταση.

- οι «φιλότιμοι» μαθητές έφεραν τα laptop από το σπίτι τους (όχι ότι ήταν υποχρεωμένοι να το κάνουν), οι τεμπέληδες απλά.. περνούσαν την ώρα τους.

-αρκετοί μαθητές έχουν πλήρη «μεσάνυχτα» σε βασικά προγράμματα του υπολογιστή   (pp,excel κ.λ.π),με αποτέλεσμα να μη μπορούν να εργαστούν αποτελεσματικά. Αναρωτιέμαι τρία χρόνια στο Γυμνάσιο κι άλλα ένα-δυο στο Λύκειο δεν έμαθαν τίποτα στους υπολογιστές;

-η ομαδοσυνεργατική μέθοδος χρειάζεται μακροχρόνια πρακτική εφαρμογή, για να γίνει  πραγματικά αποτελεσματική στο ελληνικό σχολείο.

-ορισμένοι μαθητές είναι τόσο ξεροκέφαλοι και δεν έχουν μάθει να ακούν, γι΄αυτό και κάνουν ό,τι αυτοί πιστεύουν σωστό, αγνοώντας τις καλοπροαίρετες υποδείξεις του καθηγητή.

-κάποιοι συνάδελφοι θεωρούν ότι αυτά τα πενιχρά μέσα που διαθέτει το σχολείο για την… αξιοπρεπή διεξαγωγή του μαθήματος τους ανήκουν και μπορούν να τα κλειδώνουν εκεί, όπου μόνο αυτοί μπορούν να τα βρουν.

-η πλειοψηφία των μαθητών πιστεύει ότι ο καλός βαθμός που θεωρείται δεδομένος  στο project (και σιγά το μάθημα!!!) θα ανεβάσει το γενικό μέσο όρο τους και θα «βγάλει» μερικούς από τη δύσκολη θέση να ξαναέρθουν για επαναληπτικές το Σεπτέμβρη.

 

Και κάτι τελευταίο

-όποιος πιστεύει ότι η ερευνητική εργασία είναι αποκλειστικό πόνημα των μαθητών «πλανάται πλάνην οικτρά»