Oι αλλαγές στο Λύκειο που προτείνει το Υπουργείο

Το ΥΠΠΕΘ, θα καταθέσει σύντομα σε διαβούλευση νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του Λυκείου και του συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με βάση την πρόταση του ΙΕΠ.

Βασικά σημεία αυτής της μεταρρύθμισης είναι τα εξής:

1. Σταδιακή επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης

Επί δεκαετίες η υποχρεωτική εκπαίδευση έχει καθηλωθεί με όριο το 15ο έτος. Επεκτείνουμε την υποχρεωτική εκπαίδευση έως το 18ο έτος για τη γενιά που ξεκινά το σχ. έτος 2017-8 την Α΄ Λυκείου.

2. Εγκαθίδρυση «πολυκλαδικότητας», δυνάμει ενιαία αντιμετώπιση του Λυκείου

Προς το παρόν διατηρούνται οι διακριτές δομές ΓΕΛ και ΕΠΑΛ αλλά καθιερώνεται η μεταξύ τους επικοινωνία, δηλαδή ο «αλληλο-δανεισμός» μαθημάτων (δια ζώσης στην περίπτωση που τα δύο σχολεία συστεγάζονται, διαφορετικά εξ αποστάσεως, μέσω ειδικής πλατφόρμας).

3. Τάξεις γενικής παιδείας οι Α΄ και Β΄ λυκείου, τάξη προπαρασκευής η Γ΄ λυκείου.

Η Α΄ τάξη του ΓΕΛ και του ΕΠΑΛ, αποτελεί συνέχεια του γυμνασίου, δηλ. σχεδόν όλα τα μαθήματα είναι υποχρεωτικά για όλους/ες.

Η Β΄ τάξη είναι μια μεταβατική τάξη, προβλέπονται περισσότερα μαθήματα επιλογής, ώστε οι μαθητές/τριες να δοκιμάσουν τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους (στο ΓΕΛ με τη μορφή επιλογών εμβάθυνσης, στο ΕΠΑΛ με τη μορφή μαθημάτων τομέα).

Στη Γ΄ τάξη, που είναι τάξη προπαρασκευαστική είτε για τα ΑΕΙ είτε για την επαγγελματική ζωή μετά το λύκειο, δίνεται έμφαση στα ενδιαφέροντα των μαθητριών και μαθητών, που διαμορφώνουν το προσωπικό τους ωρολόγιο πρόγραμμα, με λίγες διδακτικές ώρες αφιερωμένες στα κοινά για όλους μαθήματα.

4. Β΄ και Γ΄ ΓΕΛ: σαφώς λιγότερα μαθήματα, πολλές ώρες το καθένα

Επιδιώκεται αύξηση των ωρών ανά μάθημα και μείωση των μαθημάτων. Στη Β΄ ΓΕΛ τα περισσότερα μαθήματα θα είναι 4/ωρα και στη Γ΄ ΓΕΛ είναι 6/ωρα.

Με αυτό το σύστημα επιτυγχάνονται τα εξής: α) τα «ειδικά» μαθήματα (σχέδιο, μουσική, ξένες γλώσσες) διδάσκονται στο σχολείο, δεν επαφίενται σε εξωσχολική προετοιμασία, β) όλα τα εξάωρα μαθήματα που παρακολουθούν οι μαθητές/τριες είναι μαθήματα που μετράνε στον βαθμό πρόσβασης στα ΑΕΙ, (παρότι άλλα μετράνε περισσότερο και άλλα λιγότερο), οπότε θεραπεύεται η παθογένεια της αδιαφορίας που παρατηρείται σήμερα στα μαθήματα που δεν παίζουν ρόλο στην εισαγωγή, γ) επειδή αφιερώνονται 6 ώρες στα 4 μαθήματα που σχετίζονται με την πρόσβαση, μειώνεται η ανάγκη εξωσχολικής υποστήριξης.

Αν κάποιος μαθητής/τρια δεν προτίθεται να συνεχίσει σπουδές στην τριτοβάθμια, επιλέγει μαθήματα που δίνουν εφόδια για την επαγγελματική ζωή του/της (ξένες γλώσσες, πληροφορική, πρακτική λογιστική…).

Ενημερωτικά

Στη Β΄ ΓΕΛ

στο ισχύον σύστημα υπάρχουν 18 μαθήματα (16 υποχρεωτικά και 2 προσανατολισμού σε 35 ώρες διδασκαλίας)

στο προτεινόμενο 10 συνολικά (7 υποχρεωτικά και 3 επιλογής σε 34 ώρες διδασκαλίας).

Στη Γ΄ ΓΕΛ

στο ισχύον σύστημα υπάρχουν 15 μαθήματα (9 υποχρεωτικά και 5 προσανατολισμού και 1 επιλογής σε 32 ώρες)

στο προτεινόμενο υπάρχουν 7 μαθήματα (3 υποχρεωτικά και 4 επιλογής σε 29 ώρες)

5. Το απολυτήριο βασισμένο κυρίως σε ενδοσχολικές και λιγότερο σε διασχολικές διαδικασίες

Το απολυτήριο της Γ΄ λυκείου προκύπτει

Α. σε ένα ποσοστό από τους βαθμούς των 2 τετραμήνων. Οι βαθμοί των τετραμήνων λαμβάνουν υπόψη τη συνολική συμμετοχή στην τάξη, καθώς και

1. το διαγώνισμα 1ου τετραμήνου το οποίο διεξάγεται σε όλα τα σχολεία συγκεκριμένη μέρα για κάθε μάθημα, με θέματα που καταθέτουν σε ειδική πλατφόρμα τα χαράματα της ίδιας μέρας επιτροπές έμπειρων εκπαιδευτικών από όλες τις περιφέρειες και με αυτόματη διόρθωση των απαντήσεων (ηλεκτρονικό σύστημα),

2. μια εκτενή εργασία που πραγματοποιείται για κάθε μάθημα εντός του σχολείου υπό την καθοδήγηση και την επίβλεψη του/της εκπαιδευτικού του μαθήματος, που κατατίθεται σε ειδική πλατφόρμα όπου ελέγχεται για την περίπτωση αντιγραφής και που βαθμολογείται ανώνυμα από αξιολογητές ειδικού μητρώου.

Β. σε ένα ποσοστό από τους βαθμούς κεντρικά οργανωμένων εξετάσεων στις οποίες τα γραπτά διορθώνονται ανώνυμα.

Το διαγώνισμα τετραμήνου και η εκτενής εργασία, που αξιολογούνται ανώνυμα, μειώνουν τις πιέσεις των γονιών προς τους/τις εκπαιδευτικούς για υψηλούς βαθμούς που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές επιδόσεις των παιδιών τους. Μαζί με τη συμμετοχή στις κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις συμβάλλουν στο κύρος του απολυτηρίου και στην αξιοπιστία του. Έτσι, ενώ το Απολυτήριο αποτυπώνει κυρίως ενδοσχολικές διαδικασίες, υπόκειται και σε κάποιες εξωτερικές «αντικειμενικές» διαδικασίες που διασφαλίζουν την εγκυρότητά του.

6. Ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια

Κεντρικά οργανωμένες εξεταστικές διαδικασίες πραγματοποιούνται δύο φορές τον χρόνο: τέλος Ιανουαρίου (διαγωνίσματα τετραμήνου) και τον Ιούνιο. Τα διαγωνίσματα του Ιανουαρίου θα συμμετέχουν στον βαθμό πρόσβασης με ένα ποσοστό μόνον αν βελτιώνουν τον βαθμό του Ιουνίου, αλλιώς δεν θα μετράνε. Αυτή η ευκαιρία για βελτίωση είναι ένα πολύ σημαντικό «μπόνους» για τους μαθητές και ταυτόχρονα «αποδραματοποιεί» τις τελικές εξετάσεις. 

Ο βαθμός πρόσβασης προκύπτει από κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις και από τον βαθμό του απολυτηρίου. Την πρώτη χρονιά εφαρμογής η συμμετοχή του απολυτηρίου στον βαθμό πρόσβασης θα είναι περιορισμένη (μέγιστο 20%) και σταδιακά θα αυξάνεται, καθώς θα εμπεδώνεται η εμπιστοσύνη στην ενδοσχολική αξιολόγηση.

 Με το νέο σύστημα, που δεν περιορίζεται στην επίδοση σε τρίωρες πανελλαδικές εξετάσεις αλλά συμπεριλαμβάνει και την αξιολόγηση της επίδοσης των υποψηφίων κατά τη διάρκεια της φοίτησης στη Γ΄ τάξη, η είσοδος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προσδένεται ισχυρότερα στην εντός του σχολείου εκπαιδευτική πράξη.

Οι κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις του Ιουνίου αφορούν τέσσερα (4) μαθήματα. Πλην της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας, που είναι μάθημα κοινό για όλους, τα υπόλοιπα τρία είναι μαθήματα εμβάθυνσης που επιλέγει κάθε μαθητής/τρια.  Εφόσον επιδιώκει την εισαγωγή του/της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, επιλέγει ζεύγος μαθημάτων που δίνει πρόσβαση σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο. Ως 3ο μάθημα εμβάθυνσης

είτε επιλέγει μάθημα που συνδυάζεται με κάποιο μάθημα του αρχικού ζεύγους δημιουργώντας νέο ζεύγος, που δίνει πρόσβαση και σε άλλο επιστημονικό πεδίο,

είτε επιλέγει μάθημα που προαπαιτείται για συγκεκριμένα τμήματα (σε συνδυασμό με το ζεύγος που επέλεξε), δηλ. σχέδιο, ξένες γλώσσες, μουσική,

είτε απλώς επιλέγει ένα μάθημα που τον ενδιαφέρει.

7. Αλλαγές περιεχομένου, μεθόδων διδασκαλίας και αξιολόγησης

Οι αλλαγές στη δομή θα συνοδευτούν με περαιτέρω αλλαγές στο περιεχόμενο των μαθημάτων (διεπιστημονική προσέγγιση, συσχέτιση με την πραγματικότητα…) και στις πρακτικές διδασκαλίας και αξιολόγησης. Παράλληλα, θα μεταβληθεί και ο τρόπος αξιολόγησης, ώστε να μην αξιολογείται η ικανότητα απομνημόνευσης αλλά η ικανότητα αναπλαισίωσης της γνώσης σε νέο, άγνωστο περιβάλλον. Σε αυτή την κατεύθυνση σχεδιάζεται συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

8. Στόχος ο δημοκρατικός, ενεργός, σκεπτόμενος, δημιουργικός πολίτης: Δημιουργικές δραστηριότητες και μαθητικές κοινότητες

Παρά τον προπαρασκευαστικό χαρακτήρα της Γ΄ λυκείου η τάξη αυτή υπηρετεί και τους γενικότερους στόχους της εκπαίδευσης. Αυτό επιτυγχάνεται και με την ανανέωση του θεσμού των μαθητικών κοινοτήτων που εμπεδώνουν τις αρχές της δημοκρατίας και με την εισαγωγή του δίωρου των συλλογικών Δημιουργικών Δραστηριοτήτων (δράσεις αλληλεγγύης, οικολογικές, καλλιτεχνικές…) στον σχεδιασμό των οποίων θα παίζουν σημαντικό ρόλο οι μαθητικές κοινότητες.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/arthron/ekpaideysi/ypoyrgeio-paideias/ayto-einai-neo-lykeio-oles-oi-rizikes-allages#ixzz4rF6hoTkA

Εσωστρεφής αυτό-ρατσισμός

Η έλλειψη αυτογνωσίας ενός ατόμου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την άγνοια για το παρελθόν του. Με αυτόν τον συλλογισμό είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε άμεσα το πρόβλημα που υπάρχει έντονα, ειδικά μετά το 1990, στους Έλληνες και ειδικά στους νέους που κατάγονται από τη Βόρεια Ήπειρο.

Η στρεβλή ή και η μηδαμινή γνώση της μακραίωνης ιστορίας μας, η πρόχειρη ελληνόφωνη και όχι η ελληνική εκπαίδευση και παιδεία, η στέρηση βασικών εθνικών (μη εθνικιστικών) ερεθισμάτων, οι προσωπικές ιδιοτέλειες, η ανυπαρξία κοινωνικών προτύπων και τόσων άλλων στοιχείων που συντελούν στην πολύπλευρη ηθική ολοκλήρωση του σύγχρονου (Βόρειο) Ηπειρώτη, είναι μερικοί από τους παράγοντες που συντελούν στον εθνικό μας αυτοπροσδιορισμό.

Ένας σχετικός απολογισμός της παρουσίας των νέων μας στον σημερινό ελλαδικό χώρο ή και στο ευρύτερο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, πολλές φορές μας κάνει να δυσανασχετούμε για την εκούσια απόκρυψη της καταγωγής τους. Φοιτητές, επιφανή πρόσωπα και καταρτισμένοι επιχειρηματίες, εκούσια θεωρούν ταμπού την αναφορά της γενέτειράς τους, όταν εκείνη τους ζητείται να αναφερθεί. Επίσης αρκετοί είναι εκείνοι που επικαλούνται τη σύγχυση του προσφάτως αυθαίρετου όρου «Βορειοηπειρώτης», με άτομα διαφορετικής καταγωγής ή μέλη άλλων εθνοτήτων.

Νιώθουν μειονεκτικά να μιλήσουν με ευθύτητα και ειλικρίνεια για τον τόπο τους, μη δυνάμενοι να τοποθετηθούν ορθώς για το αυτονόητο. Ίσως ‒σύμφωνα με τα προαναφερόμενα‒ να μπορούμε να τους δικαιολογήσουμε μερικώς, όχι όμως και στον απόλυτο βαθμό.

Αυτός εδώ ο τόπος αποτέλεσε επί σειρά αιώνων την κοιτίδα των ευεργετών του γένους, της παιδείας και της ανθρωπιστικής δράσεως, άνευ συμφερόντων και λοιπών μεροληπτικών στάσεων.

Θα πρέπει άμεσα να επανακτήσουμε τη χαμένη αίγλη, το φιλότιμο, την πατριδογνωσία, τον αλληλοσεβασμό που το ακραίο χοτζικό καθεστώς πολέμησε βάναυσα και συστηματικά.

Για τίποτε από τα παραπάνω δεν απαιτείται χρήμα ή ιδιαίτερος κόπος. Αρκεί από μέρους μας να υπάρχει η διάθεση για αλλαγή. Οι εντρυφήσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα στα υπέροχα συγγράμματα των τότε επιφανών προσώπων μας, στις ‒νυν ναρκωμένες από εμάς‒ αξίες, στα ηρωικά μας πρότυπα, είναι ένα δυνατό μέσο προοδευτικότητας και αλλαγής.

Να στεκόμαστε θαρραλέα και να τοποθετούμαστε νηφάλια έναντι των αδαών επικριτών μας ή όλων όσοι παραλείποντας τμήματα της εθνικής μας παράδοσης και ιστορίας, επιχειρούν να θέσουν τους εδώ Ηπειρώτες στο περιθώριο ή και στην ιστορική τους ανυπαρξία.

Μολονότι τα σχολεία μας βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση, οι πληροφορίες που σε πληθώρα συναντώνται σε ποικίλους διαδικτυακούς ιστότοπους, μπορούν με μεγάλη άνεση να μας οδηγήσουν στη γνώση.

Μα με ποιο θάρρος απαιτούμε να μας υπολογίζουν οι έτεροι λαοί όταν εμείς οι ίδιοι αδυνατούμε να «συστηθούμε» (με ή και χωρίς εισαγωγικά) εμπρός τους;

Πώς απαιτούμε ανθρώπινα δικαιώματα όταν εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζουμε τι να απαιτήσουμε, τι να ενστερνιστούμε και τι να αποβάλλουμε από όσα φειδωλώς μας προσφέρονται;

Εν έτει 2017 αποζητούμε με την πολύπλευρη παρουσία μας, μια θέση στο παγκόσμιο κοινωνικό γίγνεσθαι, μια εν δυνάμει άξια «κοινότητα» (εντός εισαγωγικών διότι πολλές φορές ο όρος «κοινότητα» δεν συνάδει απαραιτήτως με το αυτόχθονο της καταγωγής των μελών της), η οποία θέλει να συνεχίσει να αναπνέει ζωτικά στον ρου των επόμενων γενεών.

Εσωτερική επιμόρφωση λοιπόν με τα κατάλληλα και τα ευκόλως παρεχόμενα μέσα, τα οποία είναι πολλά και καταλυτικά ώστε να μπορούν σε κάποιες περιπτώσεις να μας αποτρέψουν και από τυχόν ποικίλες ακρότητες. Συνδιαλλαγή με άτομα που φέρουν διαφορετικές απόψεις και ενστερνισμό όσων πληροφοριών απαιτούνται ώστε να νιώθουμε αντάξιοι της ιστορίας μας.

Οικογένεια – Σχολείο – Εκκλησία – Διανόηση – Μ.Μ.Ε. και τόσοι άλλοι φορείς, έχουν τη δυνατότητα από τη μία να βοηθήσουν και από την άλλη να χειραγωγήσουν έναν ημιμαθή και ρηχό χαρακτήρα. Οπότε εκ μέρους μας απαιτείται ένα δυνατό feedback που θα έχει άμεσο στόχο την ενίσχυση της κριτικής μας σκέψης. Αυτό επιτυγχάνεται άμεσα διαμέσου της αναλυτικής μελέτης.

Εν κατακλείδι απαιτείται το σημαντικότερο όλων: Η αναθεώρηση της κλίμακας των αξιών και η ομαλή ένταξη των ατόμων στη σύγχρονη πολύπαθη «κοινότητα» των Ελλήνων του τόπου μας.

Οι νέοι που ζούμε ή έστω δεν έχουμε απαρνηθεί τη γη των πατέρων μας, θα πρέπει να φέρουμε την αλλαγή και την πρόοδο. Με ηρεμία, με αλληλοσεβασμό, με αποδοχή και άποψη. Η περίοδος του «μεσαιωνικού ζυγού-σκοταδισμού», έχει πια περάσει. Κανείς δε μπορεί να την επαναφέρει στο προσκήνιο όσους κόπους κι αν καταβάλει.

Με γνώμονα την ανθρωπιά και την ορθή προοδευτικότητα, τιμούμε και στηρίζουμε τον τόπο μας.

*Ο Γεώργιος Γκοτζιάς είναι o συντάκτης του άρθρου. Ζει και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στο Αργυρόκαστρο.

http://www.protagon.gr/anagnwstes/eswstrefis-afto-ratsismos-44341437292

H απίστευτη εκπαιδευτική επανάσταση της Φινλανδίας

Χώρα-πρότυπο στον χώρο της Εκπαίδευσης παγκοσμίως, με μαθητές «σαΐνια» που παραδοσιακά διαπρέπουν στους διεθνείς διαγωνισμούς, η Φινλανδία προετοιμάζει το έδαφος για μια... πραγματικά ριζοσπαστική μεταρρύθμιση που θα αλλάξει συθέμελα το πρόγραμμα, τον τρόπο αλλά και την ίδια την ουσία της διδασκαλίας στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Τα παραδοσιακά μαθήματα-γνωστικά αντικείμενα (όπως είναι για παράδειγμα τα Μαθηματικά, η Ιστορία, η Γεωγραφία, οι ξένες γλώσσες κλπ.) παραμερίζονται, και στη θέση τους μπαίνει η διδασκαλία διαθεματικών (cross-subject) «φαινομένων» που απαιτούν συνδυαστικές γνώσεις και συνδέονται πιο άμεσα με την καθημερινότητα των παιδιών.

Για παράδειγμα, οι λίγο πιο μεγάλοι σε ηλικία μαθητές θα μπορούν να διδάσκονται το «φαινόμενο» της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο πλαίσιο ενός μαθήματος που θα περιλαμβάνει γνώσεις ευρωπαϊκής Ιστορίας, γνώσεις Γεωγραφίας, γνώσεις ξένων γλωσσών αλλά και οικονομικών (για τους πιο προχωρημένους). Παιδιά πιο μικρά σε ηλικία από την άλλη θα μπορούν για παράδειγμα να συμμετέχουν σε «φαινόμενα» όπως είναι οι «υπηρεσίες καφετέριας» στο πλαίσιο των οποίων θα καλούνται να λειτουργούν ως «υπάλληλοι» και να «ακονίζουν» τις δεξιότητές τους στα Μαθηματικά, στην επικοινωνία με τους άλλους, στις ξένες γλώσσες (εάν το σενάριο προβλέπει την εξυπηρέτηση ενός πελάτη από το εξωτερικό) κ.ά.

Ολα αυτά βέβαια προϋποθέτουν παράλληλα σημαντικές αλλαγές και στον τρόπο διάρθρωσης της αίθουσας διδασκαλίας, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τη δημιουργία ολιγάριθμων τμημάτων με μαθητές που δεν θα κάθονται πια σε θρανία μπροστά στον δάσκαλο-καθηγητή αλλά που θα αλληλεπιδρούν μαζί του και μεταξύ τους, με στόχο την επίλυση ενός προβλήματος ή τη λύση ενός γρίφου.

Σχολεία στο Ελσίνκι έχουν ήδη εισαγάγει δοκιμαστικά στο πρόγραμμά τους τη διδασκαλία διαθεματικών «φαινομένων» στα οποία αφιερώνουν ορισμένες χρονικές περιόδους μία ή δύο φορές κάθε σχολικό έτος.

Το εν λόγω «πείραμα» πρωτοξεκίνησε πριν από περίπου δύο χρόνια και πλέον μπαίνει σε εθνική τροχιά στο πλαίσιο ενός μακροπρόθεσμου κεντρικού σχεδιασμού, με τις αρχές της χώρας να ετοιμάζονται να ανακοινώσουν συγκεκριμένα πλάνα και οδηγίες μέσα στον Μάρτιο. Ο στόχος είναι, όπως έγινε γνωστό, η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση να εφαρμόζεται σε όλα τα σχολεία της χώρας (στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση) ως το έτος 2020. Περίπου το 70% των καθηγητών που εργάζονται στα γυμνάσια και τα λύκεια του Ελσίνκι έχουν ήδη λάβει σχετική εκπαίδευση για να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του ανανεωμένου προγράμματος, ενώ υπάρχουν και οικονομικά οφέλη (υπό μορφή μπόνους ή αυξήσεων στον μισθό) για όσους εκπαιδευτικούς δείχνουν μεγαλύτερη προθυμία να υιοθετήσουν τη νέα προσέγγιση.

«Υπάρχουν σχολεία στα οποία η διδασκαλία γίνεται με τον παλαιομοδίτικο τρόπο που ήταν ωφέλιμος στις αρχές του 1900 - αλλά οι ανάγκες σήμερα δεν είναι οι ίδιες. Χρειαζόμαστε κάτι που θα ταιριάζει στον 21ο αιώνα. Εχουμε πραγματικά ανάγκη από έναν ανασχεδιασμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος, που θα προετοιμάζει τα παιδιά μας για το μέλλον», σημειώνει χαρακτηριστικά η Μάριο Κιλόνεν, διευθύντρια των προγραμμάτων εκπαίδευσης στο Ελσίνκι.

Ο ΣΤΟΧΟΣ
Σύνδεση των γνώσεων με την πράξη

Το νέο «διαθεματικό» σύστημα διδασκαλίας που δοκιμάζεται στη Φινλανδία έρχεται να δώσει βάρος στη συνδυαστική σκέψη και να συνδέσει τη γνώση που παρέχει το σχολείο με πρακτικά ζητήματα βγαλμένα από την ίδια την καθημερινότητα των παιδιών. Στο πλαίσιο της διδασκαλίας ενός «φαινομένου» όπως είναι η «Ευρωπαϊκή Ενωση» για παράδειγμα, οι Φινλανδοί μαθητές θα μαθαίνουν να συνδυάζουν γνώσεις Ιστορίας, Γεωγραφίας, γλώσσας, Μαθηματικών κ.ά. μέσα από το πρίσμα της ίδιας της ευρωπαϊκής πραγματικότητας.

Οι μαθητές της βρίσκονται πάντα στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης

Η Φινλανδία ξεχωρίζει ως μια από τις χώρες που παραδοσιακά φιγουράρουν στις κορυφαίες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης του ΟΟΣΑ με τους καλύτερους 15χρονους μαθητές της υφηλίου.

Γνωστό και με τα αρχικά «PISA», το Διεθνές Πρόγραμμα για την Αξιολόγηση των Μαθητών (Programme for International Student Assessment) είναι μία εκπαιδευτική έρευνα που διεξάγεται κάθε τρία χρόνια από τον ΟΟΣΑ.

Έρευνα
Ξεκινώντας από το 2000, η συγκεκριμένη έρευνα έρχεται ανά τριετία και αξιολογεί το εύρος των γνώσεων και των δεξιοτήτων των μαθητών που βρίσκονται στο τέλος της υποχρεωτικής τους εκπαίδευσης, εστιάζοντας συγκεκριμένα σε τρεις τομείς: στην κατανόηση κειμένου, στα μαθηματικά και στις φυσικές επιστήμες. Η Φινλανδία έχει επανειλημμένως βρεθεί στην πρώτη θέση της κατάταξης, ενώ η χαμηλότερη θέση στην οποία έχει ποτέ πέσει είναι η θέση νούμερο 12 (συγκριτικά, η Ελλάδα βρισκόταν το 2012 στις θέσεις 39 και 42). Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, λοιπόν, ο υπόλοιπος κόσμος στέλνει τα τελευταία χρόνια εκπαιδευτικούς στη Φινλανδία ώστε να δουν από κοντά πώς λειτουργεί το σύστημα και να μάθουν τα μυστικά της επιτυχίας του φινλανδικού μοντέλου. Είναι ενδεικτικό για παράδειγμα ότι μόνο το 2009 είχαν επισκεφτεί τη χώρα περισσότερες από 100 ξένες αποστολές εκπαιδευτικών, ενώ σχετικό ενδιαφέρον είχαν δείξει τα προηγούμενα χρόνια και οι ελληνικές Αρχές.

Κι όμως, παρά τις επιτυχίες τους, οι Φινλανδοί δεν επαναπαύονται. Αντιθέτως, δρομολογούν μεταρρυθμίσεις, υποστηρίζοντας πως ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ήταν ωφέλιμο πριν από 100 χρόνια, δεν μπορεί να είναι το ίδιο ωφέλιμο και σήμερα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ

πηγή: ΕΘΝΟΣ 24-3-2015