ΠΗΓΗ:το ιστολόγιο του Δημήτρη Χριστόπουλου "Ηλεκτρονική τράπεζα φιλολογικών θεμάτων"
Αρνητικές συνέπειες τηλεργασίας
- Κοινωνική απομόνωση. Ο τηλεργαζόμενος απομονώνεται από τον εργασιακό του χώρο και τις συλλογικές διεργασίες που συντελούνται στους συμβατικούς εργασιακούς χώρους με συνέπεια να διέρχεται από διαδικασίες κοινωνικής απομόνωσης και αποξένωσης και να αποδεσμεύονται οι πρακτικές κοινωνικής συμβίωσης από τις εργασιακές πρακτικές.
- Υψηλό κόστος κτήσης εξοπλισμού.
- Μεταφορά εργασιακού άγχους στο καθημερινό οικογενειακό περιβάλλον.
- Πρακτικά προβλήματα (αδυναμία διεκδίκησης συλλογικών αιτημάτων).
- Δυσκολίες προσαρµογής, ειδικά στον οικογενειακό χώρο, όταν υπάρχουν παιδιά,
- Υψηλό αρχικό κόστος εξοπλισµού και κόστος πρόσβασης για τους αυτοαπασχολουµέ-νους στην τηλεργασία: μετα-φέρεται μέρος του λειτουργικού κόστους της επιχείρησης στον εργαζόμενο, καθώς δεσμεύεται ένα τμήμα της κατοικίας του (χωρίς απαραίτητα να πληροί τις ελάχιστες προϋποθέσεις (πυρασφάλεια, εργονομική διευθέτηση εξοπλισμών, καταλληλότητα φωτισμού) για εργασιακούς σκοπούς και επιβαρύνεται με το επιπλέον κόστος ηλεκτροδότησης, τηλεφώνων, υδροδότησης κ.α.
- Λιγότερες ευκαιρίες για προαγωγή.
- Απώλεια προνοµίων και δικαιωµάτων: ο τηλεργαζόμενος δεν απολαμβάνει άλλων κοινωνικών - εργασιακών δικαιω-μάτων όπως είναι η γονική άδεια, άδεια διακοπών, άδεια λόγω ασθένειας, υπερωρίες κλπ.
- Συνδέεται με την εξατομίκευση των συμβάσεων εργασίας και την ένταση της εκμετάλλευσης του εργαζόμενου καθώς σε αρκετές περιπτώσεις συνδυάζονται με τη μερική απασχόληση, την αμοιβή με το κομμάτι και τη μη λήψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας για την προστασία του εργαζόμενου. Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις, η τηλεργασία αποτελεί μέθοδο για την μετατροπή της μισθωτής απασχόλησης σε αυτοαπασχόληση με συνέπεια την ένταση της ανασφάλειας του τηλεργαζόμενου.
- Αναιρείται έτσι η κοινή διαπίστωση ότι οι ικανότητες του ανθρώπου και οι επαγγελματικές δεξιότητες αναπτύσσονται μέσω κοινωνικών σχέσεων και συνεπώς το απομονωμένο εργασιακό περιβάλλον δεν μπορεί να υποκατασταθεί από τις εντατικότερες οικογενειακές επαφές. Είναι χαρακτηριστικό απ’ αυτή την άποψη το γεγονός ότι στον Οδηγό του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας για την τηλεργασία, συστήνεται στους τηλεργαζόμενους να τηλεφωνούν για να διατηρούν επαφές με τους συνανθρώπους τους, να βγαίνουν έξω απ’ το σπίτι για μία βόλτα και να κάνουν πραγματικά διαλείμματα φαγητού. Στον ίδιο Οδηγό προτείνεται η εθελοντική και αρχικά η οπωσδήποτε πιλοτική εφαρμογή της τηλεργασίας γιατί οι επιπτώσεις είναι σύνθετες και πολύπλοκες.
- Επιπλέον, οι τηλεργαζόμενοι αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες σχετικά με την ενημέρωση και τις δυνατότητες ε-παγγελματικής τους εξέλιξης, την πρόσβαση στην κατάρτιση όπως και δυσκολίες εκπροσώπησης των συμφερόντων τους καθώς είναι δύσκολη η επαφή τους με τα συνδικάτα.
- Ακόμα και στις περιπτώσεις που η επιχείρηση παραχωρεί τον απαραίτητο εξοπλισμό στον τηλεργαζόμενο και του κα-λύπτει με προκαθορισμένες περιοδικές αμοιβές μέρος των λειτουργικών δαπανών, ανακύπτουν ζητήματα ως προς το οικογενειακό άσυλο και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις περιπτώσεις που απαιτούνται έλεγχοι και επιθεωρήσεις των συνθηκών εργασίας και του τρόπου χρήσης του εξοπλισμού.
- Τέλος, η τηλεργασία έχει θεωρηθεί και ως μορφή κοινωνικού dumping, είτε αυτό αφορά στις μειωμένες αποδοχές των τηλεργαζομένων στο εσωτερικό μιας χώρας είτε τη μεταφορά δραστηριοτήτων σε τρίτες χώρες όπου η παραγωγή συντελείται κάτω από ακατάλληλες συνθήκες εργασίας
- Από τις ως τώρα μορφές και τρόπους εφαρμογής της τηλεργασίας προκύπτει ότι κυρίως ενισχύονται, χάρη στις νέες τεχνολογίες, οι εργασίες που πριν πραγματοποιούνταν με κάποια απόσταση και σχετική αυτονομία από τον χώρο εργα-σίας και ταυτόχρονα επιδιώκεται η εφαρμογή της σε ορισμένες πλευρές της επιχειρηματικής δραστηριότητας με στόχο τη μείωση του κόστους και την ένταση της εκμετάλλευσης του εργαζόμενου, χωρίς να επηρεάζεται ο σκληρός - πυρήνας των παραγωγικών - εργασιακών διαδικασιών που εξακολουθούν να πραγματοποιούνται στους συλλογικούς χώρους εργασίας. Έτσι, η τηλεργασία αφενός δεν αποτελεί πανάκεια για τη διατήρηση της απασχόλησης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αφετέρου μπορεί να αποτελέσει απειλή στο βαθμό που εφαρμόζεται με τρόπους και μορφές στις οποίες καταπατούνται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα και διαρρηγνύονται συστηματικοί δεσμοί της κοινωνικής προστασίας και ασφάλειας. Ενισχύεται μ’ αυτό τον τρόπο ο δυϊσμός της αγοράς εργασίας και η δημιουργία εργαζομένων δύο η και περισσότερων ταχυτήτων.
Τρίτη 26 Απριλίου 2011
Παρασκευή 15 Απριλίου 2011
Τετάρτη 13 Απριλίου 2011
Κυριακή 10 Απριλίου 2011
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ "ΚΡΗΤΙΚΟΣ"
ΜΙΑ ΓΡΗΓΟΡΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
•Πρόκειται για ένα δραματικό μονόλογο του ποιητικού προσώπου που μας αφηγείται λυρικά μια καίρια δοκιμασία της ζωής του.
•Συντέθηκε μεταξύ 1833-1834 και έχει δεχτεί επιδράσεις από το κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα των Κρητών προσφύγων. Πηγή έμπνευσής του υπήρξαν κάποια αληθινά γεγονότα της επανάστασης στην Κρήτη, όπως η κατάληψη της Μεσσαράς και των Σφακίων από τους Τούρκους το 1823-1824 και η φυγή χιλιάδων Χριστιανών με πλοία προς τα Κύθηρα, την Πελ/σο και τα Επτάνησα.
•Ο τίτλος του ποιήματος δεν υπάρχει στα χειρόγραφα αλλά δόθηκε από τον Πολυλά, τον πρώτο εκδότη του Σολωμού.
•Διαφωνίες υπάρχουν ως προς το αν το ποίημα είναι αποσπασματικό ή ολοκληρωμένο έργο. Κάποιοι συνηγορούν με την πρώτη άποψη αλλά οι περισσότεροι δέχονται ότι υπάρχει αυτοτέλεια και συνοχή στη σύνθεσή του, έστω κι αν η πρόθεση του ποιητή ήταν να το εντάξει σε μια ευρύτερη ποιητική δημιουργία.
•Τα θεματικά μοτίβα της Επτανησιακής Σχολής αποτελούν τους κύριους άξονες γύρω από τους οποίους δομείται το ποίημα.
ΠΑΤΡΙΔΑ: σύμβολο ιερό συνυφασμένο με αξίες και ιδανικά για τα οποία έχει πολεμήσει.
ΘΡΗΣΚΕΙΑ: Παράδεισος, Έσχατη κρίση, Σάλπιγγα Δευτέρας Παρουσίας.
ΦΥΣΗ: θάλασσα, φεγγάρι, ουρανός, αστροπελέκι, ακρογιάλι
(επίπεδο λογικό)- φεγγαροντυμένη, απόκοσμος ήχος (επίπεδο μεταφυσικό)
ΓΥΝΑΙΚΑ: αγαπημένη και φεγγαροντυμένη αποτελούν τους κύριους μοχλούς που επηρεάζουν τη δράση του ποιήματος.
•Oι νοηματικές ενότητες είναι αυτές στις οποίες έχει διακρίνει το ποίημα ο Σολωμός. Με βάση όμως τη διάρθρωση της αφήγησης μπορούμε να διακρίνουμε τρεις (3) ενότητες
-1[18] έως 3[20] στ.2 η σκηνή του ναυαγίου και το όραμα της έσχατης κρίσης
-3[20] στ.3 έως 5[22] στ.4 η ανάδυση της Φεγγαροντυμένης και η συνάντησή της με τον Κρητικό
-5[22] στ.5έως 5[22] στ.58 το άκουσμα του απόκοσμου ήχου και η έξοδος του Κρητικού στη στεριά με τη νεκρή αρραβωνιαστικιά του
•Η σύνθεση των στοιχείων ανά τρία (3 αστροπελέκια, 3 όρκοι, 3 εικασίες για τη Φεγγαροντυμένη, 3 εκδοχές για το συσχετισμό του ήχου με κάτι γνώριμο)
•Η πρόδρομη αφήγηση με την αναφορά στην Έσχατη Κρίση και την περιγραφή της κόρης του οράματος
•ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΕΓΓΑΡΟΝΤΥΜΕΝΗΣ
1. φιλοσοφική ερμηνεία---σχέση με πλατωνική θεωρία και τον κόσμο των Ιδεών. Ενσαρκώνει την ομορφιά, καλοσύνη και δικαιοσύνη
2. χριστιανικο-θρησκευτική ερμηνεία---παρουσία της θείας πρόνοιας που θα μπορούσε να είναι και η Παναγία
3. εθνοκεντρική ερμηνεία---η Ελλάδα, η Ελευθερία, η Πατρίδα
4. ψυχαναλυτική ερμηνεία---το μητρικό μορφοείδωλο
---σύμβολο ιδανικής ομορφιάς και ηθικής τελειότητας
---anima της θεάς τουέρωτα και όλων των ζωντανών,αρχετυπική γυναικεία φιγούρα
5. η ψυχή της αρραβωνιαστικιάς του Κρητικού ή η συνέχεια της μορφής της
6. σύμβολο της διαλεκτικής σχέσης του αρχαιοελληνικού κάλλους και της χριστιανικής ηθικής
7. υλοποίηση του θεϊκού στοιχείου στη φύση
8. σύμβολο της ομορφιάς της ζωής και της φύσης
9. προέρχεται από τις νεράιδες των λαϊκών παραδόσεων
10. σύμβολο αρχαίων ελληνικών θεοτήτων όπως η Αφροδίτη
•Περιγραφή εξωτερικής μορφής και εσωτερικών γνωρισμάτων της Φεγγαροντυμένης
•ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΗΧΟΥ
1. αγγελικός ύμνος που συνοδεύει την ψυχή της νεκρής κόρης καθώς αφήνει τα εγκόσμια
2. ήχος θεϊκής προέλευσης – μήνυμα ελπίδας προς τον Κρητικό για να συνεχίσει τη ζωή του
3. «ηχητική συνοδεία» της θεϊκής επιφάνειας της Φεγγαροντυμένης
4. η φωνή της ρημαγμένης πατρίδας του
5. σε μεταφυσικό επίπεδο θα μπορούσε να είναι η μουσική του Σύμπαντος, μια μυστική αρμονία, ο απόκοσμος ήχος της ουράνιας αγάπης
•ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Δραματοποιημένος, ομοδιηγητικός αφηγητής
Εσωτερική εστίαση
Κύριος αφηγηματικός τρόπος η μίμηση. Συναντούμε επίσης περιγραφή, διάλογο και εσωτερικό μονόλογο
•ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
In medias res ξεκινά το ποίημα
Η ευθύγραμμη αφήγηση διακόπτεται από αναδρομές και προβολές
Αυτές οι παρεκβάσεις έχουν ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση της αφήγησης
Ο Δ. Ν. Μαρωνίτης θεωρεί πως η αφήγηση δεν είναι ευθύγραμμη, αλλά σχηματοποιείται σε 4 εποχές, εκ των οποίων αν η τελευταία είναι ο χρόνος της ποιητικής πράξης, τότε οι άλλες τρεις αποτελούν ομόκεντρους κύκλους με πρώτη το χωροχρονικό πλαίσιο που συνθέτει τα ευθύγραμμα επεισόδια του ποιήματος ( ναυάγιο, νηνεμία, ανάδυση της φεγγαροντυμένης, διάχυση του απόκοσμου ήχου, αιφνίδιος θάνατος της κόρης), δεύτερη τις αναδρομές στο χρόνο ( βρεφική ηλικία, εφηβεία, πολεμική δραστηριότητα, εκπατρισμός) καθώς και τις προβολές στο μέλλον ( αυτές που ιχνογραφούν τον ήρωα μετά το ναυάγιο και το χαμό της κόρης με τη σφραγίδα μιας δωρεάς που τον γαληνεύει τις εφιαλτικές νύχτες της μοναξιάς του) και τρίτη το μοτίβο της έσχατης κρίσης που συνεισφέρει ένα χρόνο άχρονο κι ένα χώρο εξαγιασμένο.
•ΓΛΩΣΣΑ-ΥΦΟΣ-ΣΤΙΧΟΥΡΓΙΑ
Ομιλούμενη νεοελληνική με τοπικούς ιδιωματισμούς και λόγια στοιχεία
Ύφος άμεσο, ζωντανό και πυκνό
Στίχος ιαμβικός 15σύλλαβος με ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία
•ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Πίστη για τη μεταθανάτια ζωή, Δευτέρα Παρουσία, ‘Εσχατη Κρίση, εικόνες Αποκάλυψης, επίκληση της βοήθειας του Θεού, το περπάτημα της Φεγγαροντυμένης στη θάλασσα
•ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Λυρισμός, συναισθηματική φόρτιση, έρωτας, περιγραφή της φύσης και εξιδανίκευσή της
•ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Απωθημένες μνήμες, όνειρα, μεταφυσικά όντα.
•ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ
-Κρητικός:υψηλά ιδανικά, αγνή αγάπη για την κοπέλα, σεβασμό σε διαχρονικές αξίες (οικογένεια, πατρίδα, ελευθερία),δυναμισμός, ηρωισμός, βαθιά πίστη
-Φεγγαροντυμένη:θεϊκή υπερφυσική μορφή, μαγνητικά εκλεπτυσμένη ομορφιά, δύναμη που κυριαρχεί στα φυσικά φαινόμενα, οικειότητα και συμπαράσταση προς τον Κρητικό για τα βάσανά του.
-Αγαπημένη:λεπτότητα, αγνή ομορφιά, βαθιά θρησκευτικότητα, συναισθηματισμός.
•Πρόκειται για ένα δραματικό μονόλογο του ποιητικού προσώπου που μας αφηγείται λυρικά μια καίρια δοκιμασία της ζωής του.
•Συντέθηκε μεταξύ 1833-1834 και έχει δεχτεί επιδράσεις από το κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα των Κρητών προσφύγων. Πηγή έμπνευσής του υπήρξαν κάποια αληθινά γεγονότα της επανάστασης στην Κρήτη, όπως η κατάληψη της Μεσσαράς και των Σφακίων από τους Τούρκους το 1823-1824 και η φυγή χιλιάδων Χριστιανών με πλοία προς τα Κύθηρα, την Πελ/σο και τα Επτάνησα.
•Ο τίτλος του ποιήματος δεν υπάρχει στα χειρόγραφα αλλά δόθηκε από τον Πολυλά, τον πρώτο εκδότη του Σολωμού.
•Διαφωνίες υπάρχουν ως προς το αν το ποίημα είναι αποσπασματικό ή ολοκληρωμένο έργο. Κάποιοι συνηγορούν με την πρώτη άποψη αλλά οι περισσότεροι δέχονται ότι υπάρχει αυτοτέλεια και συνοχή στη σύνθεσή του, έστω κι αν η πρόθεση του ποιητή ήταν να το εντάξει σε μια ευρύτερη ποιητική δημιουργία.
•Τα θεματικά μοτίβα της Επτανησιακής Σχολής αποτελούν τους κύριους άξονες γύρω από τους οποίους δομείται το ποίημα.
ΠΑΤΡΙΔΑ: σύμβολο ιερό συνυφασμένο με αξίες και ιδανικά για τα οποία έχει πολεμήσει.
ΘΡΗΣΚΕΙΑ: Παράδεισος, Έσχατη κρίση, Σάλπιγγα Δευτέρας Παρουσίας.
ΦΥΣΗ: θάλασσα, φεγγάρι, ουρανός, αστροπελέκι, ακρογιάλι
(επίπεδο λογικό)- φεγγαροντυμένη, απόκοσμος ήχος (επίπεδο μεταφυσικό)
ΓΥΝΑΙΚΑ: αγαπημένη και φεγγαροντυμένη αποτελούν τους κύριους μοχλούς που επηρεάζουν τη δράση του ποιήματος.
•Oι νοηματικές ενότητες είναι αυτές στις οποίες έχει διακρίνει το ποίημα ο Σολωμός. Με βάση όμως τη διάρθρωση της αφήγησης μπορούμε να διακρίνουμε τρεις (3) ενότητες
-1[18] έως 3[20] στ.2 η σκηνή του ναυαγίου και το όραμα της έσχατης κρίσης
-3[20] στ.3 έως 5[22] στ.4 η ανάδυση της Φεγγαροντυμένης και η συνάντησή της με τον Κρητικό
-5[22] στ.5έως 5[22] στ.58 το άκουσμα του απόκοσμου ήχου και η έξοδος του Κρητικού στη στεριά με τη νεκρή αρραβωνιαστικιά του
•Η σύνθεση των στοιχείων ανά τρία (3 αστροπελέκια, 3 όρκοι, 3 εικασίες για τη Φεγγαροντυμένη, 3 εκδοχές για το συσχετισμό του ήχου με κάτι γνώριμο)
•Η πρόδρομη αφήγηση με την αναφορά στην Έσχατη Κρίση και την περιγραφή της κόρης του οράματος
•ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΕΓΓΑΡΟΝΤΥΜΕΝΗΣ
1. φιλοσοφική ερμηνεία---σχέση με πλατωνική θεωρία και τον κόσμο των Ιδεών. Ενσαρκώνει την ομορφιά, καλοσύνη και δικαιοσύνη
2. χριστιανικο-θρησκευτική ερμηνεία---παρουσία της θείας πρόνοιας που θα μπορούσε να είναι και η Παναγία
3. εθνοκεντρική ερμηνεία---η Ελλάδα, η Ελευθερία, η Πατρίδα
4. ψυχαναλυτική ερμηνεία---το μητρικό μορφοείδωλο
---σύμβολο ιδανικής ομορφιάς και ηθικής τελειότητας
---anima της θεάς τουέρωτα και όλων των ζωντανών,αρχετυπική γυναικεία φιγούρα
5. η ψυχή της αρραβωνιαστικιάς του Κρητικού ή η συνέχεια της μορφής της
6. σύμβολο της διαλεκτικής σχέσης του αρχαιοελληνικού κάλλους και της χριστιανικής ηθικής
7. υλοποίηση του θεϊκού στοιχείου στη φύση
8. σύμβολο της ομορφιάς της ζωής και της φύσης
9. προέρχεται από τις νεράιδες των λαϊκών παραδόσεων
10. σύμβολο αρχαίων ελληνικών θεοτήτων όπως η Αφροδίτη
•Περιγραφή εξωτερικής μορφής και εσωτερικών γνωρισμάτων της Φεγγαροντυμένης
•ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΗΧΟΥ
1. αγγελικός ύμνος που συνοδεύει την ψυχή της νεκρής κόρης καθώς αφήνει τα εγκόσμια
2. ήχος θεϊκής προέλευσης – μήνυμα ελπίδας προς τον Κρητικό για να συνεχίσει τη ζωή του
3. «ηχητική συνοδεία» της θεϊκής επιφάνειας της Φεγγαροντυμένης
4. η φωνή της ρημαγμένης πατρίδας του
5. σε μεταφυσικό επίπεδο θα μπορούσε να είναι η μουσική του Σύμπαντος, μια μυστική αρμονία, ο απόκοσμος ήχος της ουράνιας αγάπης
•ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Δραματοποιημένος, ομοδιηγητικός αφηγητής
Εσωτερική εστίαση
Κύριος αφηγηματικός τρόπος η μίμηση. Συναντούμε επίσης περιγραφή, διάλογο και εσωτερικό μονόλογο
•ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
In medias res ξεκινά το ποίημα
Η ευθύγραμμη αφήγηση διακόπτεται από αναδρομές και προβολές
Αυτές οι παρεκβάσεις έχουν ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση της αφήγησης
Ο Δ. Ν. Μαρωνίτης θεωρεί πως η αφήγηση δεν είναι ευθύγραμμη, αλλά σχηματοποιείται σε 4 εποχές, εκ των οποίων αν η τελευταία είναι ο χρόνος της ποιητικής πράξης, τότε οι άλλες τρεις αποτελούν ομόκεντρους κύκλους με πρώτη το χωροχρονικό πλαίσιο που συνθέτει τα ευθύγραμμα επεισόδια του ποιήματος ( ναυάγιο, νηνεμία, ανάδυση της φεγγαροντυμένης, διάχυση του απόκοσμου ήχου, αιφνίδιος θάνατος της κόρης), δεύτερη τις αναδρομές στο χρόνο ( βρεφική ηλικία, εφηβεία, πολεμική δραστηριότητα, εκπατρισμός) καθώς και τις προβολές στο μέλλον ( αυτές που ιχνογραφούν τον ήρωα μετά το ναυάγιο και το χαμό της κόρης με τη σφραγίδα μιας δωρεάς που τον γαληνεύει τις εφιαλτικές νύχτες της μοναξιάς του) και τρίτη το μοτίβο της έσχατης κρίσης που συνεισφέρει ένα χρόνο άχρονο κι ένα χώρο εξαγιασμένο.
•ΓΛΩΣΣΑ-ΥΦΟΣ-ΣΤΙΧΟΥΡΓΙΑ
Ομιλούμενη νεοελληνική με τοπικούς ιδιωματισμούς και λόγια στοιχεία
Ύφος άμεσο, ζωντανό και πυκνό
Στίχος ιαμβικός 15σύλλαβος με ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία
•ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Πίστη για τη μεταθανάτια ζωή, Δευτέρα Παρουσία, ‘Εσχατη Κρίση, εικόνες Αποκάλυψης, επίκληση της βοήθειας του Θεού, το περπάτημα της Φεγγαροντυμένης στη θάλασσα
•ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Λυρισμός, συναισθηματική φόρτιση, έρωτας, περιγραφή της φύσης και εξιδανίκευσή της
•ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Απωθημένες μνήμες, όνειρα, μεταφυσικά όντα.
•ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ
-Κρητικός:υψηλά ιδανικά, αγνή αγάπη για την κοπέλα, σεβασμό σε διαχρονικές αξίες (οικογένεια, πατρίδα, ελευθερία),δυναμισμός, ηρωισμός, βαθιά πίστη
-Φεγγαροντυμένη:θεϊκή υπερφυσική μορφή, μαγνητικά εκλεπτυσμένη ομορφιά, δύναμη που κυριαρχεί στα φυσικά φαινόμενα, οικειότητα και συμπαράσταση προς τον Κρητικό για τα βάσανά του.
-Αγαπημένη:λεπτότητα, αγνή ομορφιά, βαθιά θρησκευτικότητα, συναισθηματισμός.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
H TEXNIKH THΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ
Περίληψη είναι η διασκευή ενός κειμένου με συνοπτικό και περιεκτικό τρόπο.
ΣΤΑΔΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
1.Διαβάζω προσεκτικά το κείμενο.
α)συμπεραίνω το θεματικό κέντρο του κειμένου που:
- είτε διατυπώνεται στην πρώτη παράγραφο
- είτε συνάγεται από το συσχετισμό των θεματικών προτάσεων των παραγράφων.
β)διαπιστώνω τη μέθοδο ανάπτυξης του κειμένου που μπορεί να είναι:
-χρονολογική σειρά
-πλεονεκτήματα , μειονεκτήματα
-αίτιο, αποτέλεσμα
-αξιολογική ταξινόμηση
2.Ξαναδιαβάζω το κείμενο ανά παράγραφο
α) εντοπίζω το θέμα κάθε παραγράφου και δημιουργώ έναν πλαγιότιτλο.
β) επισημαίνω και υπογραμμίζω σημαντικές λεπτομέρειες και λέξεις – κλειδιά σε κάθε παράγραφο.
γ) διακρίνω ευρύτερες θεματικές ενότητες και τις δίνω τίτλους.
3.Γράφω την περίληψή μου προσέχοντας
α)να αξιοποιήσω την προεργασία που έχω κάνει (θεματικά κέντρα , πλαγιότιτλοι).
β)να επιλέξω τη μορφή που θα έχει το κείμενό μου (χρήση πλαγίου ή ευθύ λόγου με αναφορά ή όχι στον συγγραφέα).
γ)χρησιμοποιώ διαρθρωτικές λέξεις και εκφράσεις, για να συνδέσω τα στοιχεία μου και να οργανώσω τη συνοχή του κειμένου.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ!!!
1.Χρησιμοποιούμε εναλλακτικά συνώνυμα ρήματα, όταν μιλούμε για τον συγγραφέα (αναφέρει, αναλύει, εξετάζει, παραθέτει, παρουσιάζει, διατυπώνει, υποστηρίζει, επισημαίνει, εκτιμά, διερωτάται, τονίζει, προσθέτει, διευκρινίζει,
εξηγεί, ερμηνεύει, προτείνει, συμπεραίνει, καταλήγει κ.λ.π).
2.Δε σχολιάζουμε και δεν αναλύουμε το αρχικό κείμενο.
3.Δε διατυπώνουμε ερωτήσεις και δεν αναφέρουμε παραδείγματα.
4.Για να πετύχουμε οικονομία λέξεων απαλείφουμε ονοματικούς ή άλλους προσδιορισμούς και συμπτύσσουμε τις δευτερεύουσες προτάσεις σε μετοχές.
Περίληψη είναι η διασκευή ενός κειμένου με συνοπτικό και περιεκτικό τρόπο.
ΣΤΑΔΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
1.Διαβάζω προσεκτικά το κείμενο.
α)συμπεραίνω το θεματικό κέντρο του κειμένου που:
- είτε διατυπώνεται στην πρώτη παράγραφο
- είτε συνάγεται από το συσχετισμό των θεματικών προτάσεων των παραγράφων.
β)διαπιστώνω τη μέθοδο ανάπτυξης του κειμένου που μπορεί να είναι:
-χρονολογική σειρά
-πλεονεκτήματα , μειονεκτήματα
-αίτιο, αποτέλεσμα
-αξιολογική ταξινόμηση
2.Ξαναδιαβάζω το κείμενο ανά παράγραφο
α) εντοπίζω το θέμα κάθε παραγράφου και δημιουργώ έναν πλαγιότιτλο.
β) επισημαίνω και υπογραμμίζω σημαντικές λεπτομέρειες και λέξεις – κλειδιά σε κάθε παράγραφο.
γ) διακρίνω ευρύτερες θεματικές ενότητες και τις δίνω τίτλους.
3.Γράφω την περίληψή μου προσέχοντας
α)να αξιοποιήσω την προεργασία που έχω κάνει (θεματικά κέντρα , πλαγιότιτλοι).
β)να επιλέξω τη μορφή που θα έχει το κείμενό μου (χρήση πλαγίου ή ευθύ λόγου με αναφορά ή όχι στον συγγραφέα).
γ)χρησιμοποιώ διαρθρωτικές λέξεις και εκφράσεις, για να συνδέσω τα στοιχεία μου και να οργανώσω τη συνοχή του κειμένου.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ!!!
1.Χρησιμοποιούμε εναλλακτικά συνώνυμα ρήματα, όταν μιλούμε για τον συγγραφέα (αναφέρει, αναλύει, εξετάζει, παραθέτει, παρουσιάζει, διατυπώνει, υποστηρίζει, επισημαίνει, εκτιμά, διερωτάται, τονίζει, προσθέτει, διευκρινίζει,
εξηγεί, ερμηνεύει, προτείνει, συμπεραίνει, καταλήγει κ.λ.π).
2.Δε σχολιάζουμε και δεν αναλύουμε το αρχικό κείμενο.
3.Δε διατυπώνουμε ερωτήσεις και δεν αναφέρουμε παραδείγματα.
4.Για να πετύχουμε οικονομία λέξεων απαλείφουμε ονοματικούς ή άλλους προσδιορισμούς και συμπτύσσουμε τις δευτερεύουσες προτάσεις σε μετοχές.
Κυριακή 3 Απριλίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)