Ζήτησα στα τελευταία μαθήματα από τους μαθητές του Γ4 να μου γράψουν μερικούς στίχους επικαιροποιώντας το ποίημα ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1969 μ.Χ. Στόχος ήταν να μιμηθούν τον Αναγνωστάκη στο ύφος και να καταγγείλουν τα κακώς κείμενα στο "ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 2018 μ.Χ."
Για άλλη μια φορά διαπίστωσα πως μπορούμε να ελπίζουμε, γιατί ευτυχώς υπάρχουν ακόμα-λίγοι βέβαια- σκεπτόμενοι και προβληματισμένοι νέοι. Όσο για το δημιουργικό αποτέλεσμα, σας αφήνω να βγάλετε τα συμπεράσματά σας!
"ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 2018 μ.Χ."
Στην οδό Ευρώπης-πρώτη
πάροδος δεξιά
Τώρα υψώνονται
συρματοπλέγματα, σύνορα και παζάρι ψυχών
Και τα παιδιά δε μπορούνε
πια να παίζουν γιατί δε ζουν
Άλλωστε τα παιδιά
μεγάλωσαν, πλέον κυβερνούν
Τώρα πια γελούν
,ψιθυρίζουν μυστικά, κατακρεουργούν
Κάποιοι επιζήσαν βέβαια
κι ας ήρθανε βαριές αρρώστιες.
Χρηματισμός, πελατειακές
σχέσεις, λαιμαργία.
Θυμούνται τα λόγια του
πατέρα: εσύ θα γνωρίσεις καλύτερες μέρες
Δεν έχει σημασία τελικά
αν οι δικές τους καλύτερες μέρες
Έγιναν οι χειρότερες για τους
άλλους.
Ελπίζοντας πάντοτε στην
αιωνιότητα της δυναστείας
Και στα παιδιά των
παιδιών τους και στα παιδιά των π αιδιών των παιδιών τους
Προς το παρόν, στον παλιό
δρόμο που λέγαμε υψώνεται ακόμη το συρματόπλεγμα
Αυτοί κυβερνούν, οι
πολλοί ανενεργούν, οι λίγοι αντιδρούν
Φιλανθρωπία και
εθελοντισμός
Εγώ βοηθάω, εσύ βοηθάς,
εμείς βοηθάμε
Όπου και να ταξιδέψω η
αλήθεια με πονάει
Ο κόσμος με τους «όμορφους»
ανθρώπους, τα «όμορφα» γραφεία,
Τα «όμορφα σπίτια
Ο κόσμος των ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου