Λυσία "Υπέρ Μαντιθέου" - μετάφραση παραγράφων 1-6

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

1.Κύριοι βουλευτές, αν δε γνώριζα καλά ότι οι κατήγοροι θέλουν να με βλάψουν με κάθε τρόπο, θα τους χρωστούσα μεγάλη ευγνωμοσύνη γι' αυτή την κατηγορία. Γιατί νομίζω ότι, για όσους έχουν συκοφαντηθεί άδικα, αυτοί είναι αίτιοι πολύ μεγάλων αγαθών, που θα τους ανάγκαζαν να λογοδοτήσουν για τις πράξεις της ζωής τους.

2.Όμως εγώ έχω τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, ώστε ελπίζω πως, ακόμα και αν κάποιος τυχαίνει να συμπεριφέρεται άσχημα και εχθρικά σε μένα, όταν με ακούσει να μιλάω για όσα έχουν συμβεί, θα αλλάξει γνώμη και θα θεωρεί στο εξής ότι είμαι πολύ καλύτερος πολίτης.

 3.Έχω λοιπόν την αξίωση, κύριοι βουλευτές, να μην ωφεληθώ σε τίποτα περισσότερο, αν σας αποδείξω μόνο αυτό, ότι δηλαδή είμαι διατεθειμένος ευνοϊκά προς το τωρινό (δημοκρατικό) πολίτευμα και ότι ήμουν αναγκασμένος να συμμετέχω στους ίδιους κινδύνους με σας. Αν, όμως, αποδειχθεί ότι  έχω ζήσει και σχετικά με τα υπόλοιπα με μέτρο και πολύ διαφορετικά από τη φήμες και από τις διαδόσεις των αντιπάλων (μου), σας παρακαλώ να επικυρώσετε την εκλογή μου για βουλευτή, ενώ αυτούς να τους θεωρείτε ότι είναι χειρότεροι. Αρχικά, λοιπόν, θα αποδείξω ότι δεν ήμουν στην τάξη των ιππέων ούτε ζούσα στην πατρίδα κατά την περίοδο των τριάντα τυράννων ούτε συμμετείχα  στο πολίτευμα (που ίσχυε) τότε.

4.Ο πατέρας, δηλαδή, πριν από τη συμφορά στον Ελλήσποντο, μας έστειλε να ζήσουμε στο Σάτυρο, που ήταν βρισκόταν στον Πόντο, και ούτε ζούσαμε (εδώ) στην πόλη, όταν γκρεμίζονταν τα τείχη ούτε όταν άλλαξε το πολίτευμα, αλλά επιστρέψαμε πέντε μέρες πριν γυρίσουν από την εξορία στον Πειραιά αυτοί που βρισκόταν στη Φυλή.

5.Και, πράγματι, ούτε ήταν φυσικό να θέλουμε να μετέχουμε σε ξένους κινδύνους, επειδή είχαμε φτάσει σε τέτοια κρίσιμη στιγμή, ούτε εκείνοι φαίνεται να είχαν τέτοια γνώμη, ώστε να παρέχουν αξιώματα στη διοίκηση της πολιτείας και σ' εκείνους που ήταν μακριά από την πατρίδα τους και σ' αυτούς που δε διέπραξαν κανένα αδίκημα, αλλά περισσότερο στερούσαν τα πολιτικά δικαιώματα από εκείνους που μαζί τους κατέλυσαν τη δημοκρατία.

6.Και έπειτα, βέβαια, είναι ανόητο να εξετάζει (κανείς) αυτούς που υπηρέτησαν στην τάξη των ιππέων από την (ξύλινη) πινακίδα. Γιατί, σ' αυτήν (την πινακίδα) δεν είναι γραμμένοι βέβαια πολλοί απ' αυτούς που παραδέχονται ότι ήταν ιππείς ενώ είναι καταγραμμένοι μερικοί από εκείνους που ζούσαν μακριά από την πατρίδα. Αλλά εκείνο είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Όταν, δηλαδή, ξαναγυρίσατε στην πατρίδα, αποφασίσατε με ψηφοφορία να σας παραδώσουν οι φύλαρχοι κατάλογο των ιππέων, για να εισπράξετε πίσω το επίδομα απ' αυτούς.