Δημιουργική γραφή με αφετηρία τον Αναγνωστάκη

 Η μελέτη του ποιήματος του Αναγνωστάκη "Θεσσαλονίκη Μέρες του 1969 μ. Χ" στη φετινή Γ΄Λυκείου έφερε και πάλι στο προσκήνιο το θέμα της πανδημίας. Να τι έγραψε- κατά τον τρόπο του Αναγνωστάκη- η μαθήτρια Βίκυ Παπαδοπούλου

 

Στην οδό Αγίου Παύλου, πρώτη πάροδος δεξιά 

Υψώνεται το μεγάλο νοσοκομείο 

Ασθενείς και διασωληνωμένοι βρίσκονται εκεί

Ακόμα και παιδάκια και οι ηλικιωμένοι το επισκέπτονται

Η πανδημία τους χτυπάει όλους 

Ο καιρός εκείνος της ξεγνοιασιάς που ξέρατε πέρασε

Άνθρωποι κλεισμένοι στα σπίτια, δεν εμπιστεύονται 

Η αρρώστια αυτή είναι μεταδοτική, φοβούνται πως δεν θα επιζήσουν

Θυμούνται τα λόγια του πατέρα : θα έρθουν καλύτερες μέρες 

Δεν έχει σημασία αν δεν θα επιζήσω εγώ, σημασία έχει πως θα ζήσετε εσείς 

Ελπίζοντας πάντοτε πως κάποια στιγμή θα τελειώσει αυτή η κατάσταση 

Ίσως στα παιδιά των παιδιών σας ή  στα παιδιά των παιδιών των παιδιών σας

 

Προς το παρόν, στον δρόμο φαίνεται υψωμένο το μεγάλο νοσοκομείο

Εγώ νοσηλεύομαι, εσύ νοσηλεύεσαι, αυτός νοσηλεύεται 

Δημόσια νοσοκομεία και μετακινήσεις ασθενών

Εμείς ασθενούμε, εσείς ασθενείτε, αυτοί ασθενούν 

Όπου και αν κοιτάξω στην εικονική οθόνη η Ελλάδα είναι κατεστραμμένη

Πάνε πια τα ταξίδια, οι εκδρομές, οι συναθροίσεις

 

στην Ελλάδα των Ελλήνων