«O Καθρέφτης» – Φοίβος Δεληβοριάς

 

Έχω μπροστά μου συνεχώς έναν καθρέφτη

που μ’ εμποδίζει ό,τι είναι πίσω του να δω.

Δεν έχω δει ποτέ μου πιο μεγάλο ψεύτη

και το χειρότερο, είναι όμοιος εγώ…

 

Δείχνει πολύ καλός ενώ εγώ δεν είμαι,

δείχνει κακός ενώ δεν είμαι ούτε αυτό.

Όσοι μου λένε «φίλε όπως είσαι μείνε»,

είναι όσοι χάψαν τον αντικατοπτρισμό.

 

Έναν καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου,
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου.(δις)

Αντανακλά αυτά που θέλουν οι γυναίκες

κι έτσι τις πείθει ότι είμαι το άλλο τους μισό

μπροστά του γδύνονται του λεν(ε) γλυκές κουβέντες,

πίσω απ'το τζάμι εγώ ολομόναχος κοιτώ

 

Κάνει παιχνίδι ως και με τα πρότυπά μου

τις θείες φωνές που μου μιλούσανε παιδί.

Τις φέρνει απέναντι μου και στα κυβικά μου,

πάω να τις φτάσω και τσουγκρίζω στο γυαλί

 

Έναν καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου.(δις)

 

Ξέρω πως όλοι πια πιστεύουν σε καθρέφτες 

σε οθόνες σε φωτοτυπίες και προβολείς.

Μέχρι παιχνίδια έχουν βγάλει που οι παίκτες

ζουν σε μια γυάλα και τους βλέπουμε όλοι εμείς.

 

Μα εγώ θα κάνω τον καθρέφτη μου κομμάτια.

Ξέρω ότι αυτό που κρύβει πίσω του είσαι εσύ.

Εσύ που ψάχνεις μεσ’ στα μαύρα σου τα μάτια

να καθρεφτίζεις μόνο εμένα στην ζωή.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το βασικό θέμα που πραγματεύεται το τραγούδι και με ποιους κειμενικούς δείκτες ( 2 τουλάχιστον) αναδεικνύεται ο ρόλος του καθρέφτη μέσα  σε αυτό;

Ιστορικές πηγές για τον Εθνικό Διχασμό

 1.Αντλώντας στοιχεία από τα κείμενα που ακολουθούν και αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις, να απαντήσετε στα ερωτήματα: α. Ποιες απόψεις διατυπώθηκαν από τον βασιλιά και τον πρωθυπουργό της Ελλάδας ως προς τη σκοπιμότητα ή μη της συμμετοχής της χώρας στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο; (μον. 15) β. Πού στήριζε η κάθε πλευρά τη θέση της;

(μον. 25)

Κείμενο Α: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος υποστηρίζει τη συμμαχία της Ελλάδας με την Αντάντ. «Μέχρι σήμερον η πολιτική ημών συνίστατο εις διατήρησιν της ουδετερότητος […]. Αλλ’ ήδη καλούμεθα να μετάσχωμεν του πολέμου όχι πλέον προς εκτέλεσιν ηθικών απλώς υποχρεώσεων, αλλ’ επ’ ανταλλάγμασι, τα οποία πραγματοποιούμενα θα δημιουργήσωσι μίαν Ελλάδα μεγάλην και ισχυράν, τοιαύτην οποίαν ουδ’ οι μάλλον αισιόδοξοι ηδύναντο να φαντασθώσι καν προ ολίγων ακόμη ετών. […]».

(Ε.Βενιζέλος, Υπόμνημα προς τον βασιλιά Κωνσταντίνο, 11 Ιανουαρίου 1915).

Κείμενο Β: Ο Κωνσταντίνος πιστεύει στη νίκη των Γερμανών «[…] Κατά τον Κωνσταντίνον ο πόλεμος στρατιωτικώς είχε πλέον κριθή. Η γερμανική νίκη ήτο πλέον ασφαλής. Δεν επετρέπετο πλέον αντίθετη γνώμη».

(Κ. Ζαβιτζιάνου, Αναμνήσεις εκ της διαφωνίας Κωνσταντίνου –Βενιζέλου).

 

2.Επισημαίνοντας χωρία του παρακάτω κειμένου και αξιοποιώντας τις ιστορικές γνώσεις σας, να εξηγήσετε τις απόψεις του Ε. Βενιζέλου σχετικά με την πολιτική του βασιλιά Κωνσταντίνου το 1915-1916. 

Μονάδες 25

Κείμενο: Ομιλία του Ελευθερίου Βενιζέλου προς τον αθηναϊκό λαό, 14 Αυγούστου 1916: Συνιστώ προς υμάς να συγκροτήσετε ολιγομελή αντιπροσωπείαν (…) η οποία, παρουσιαζομένη προς την Α. Μεγαλειότητα, να είπη προς Αυτόν ταύτα περίπου:

Βασιλεύ! Έγινες θύμα ανθρώπων, οι οποίοι (…) δεν εδίστασαν να καπηλευθούν την προς το Στέμμα ευλάβειαν και την προς το πρόσωπόν Σου αγάπην του Λαού (…). Έγινες θύμα των στρατιωτικών συμβούλων Σου, οι οποίοι με την στενότητα της στρατιωτικής των αντιλήψεως και με τον πόθον της εγκαθιδρύσεως μιας απολυταρχίας, η οποία θα καθίστα αυτούς ουσιαστικώς κυρίους της καταστάσεως, σ’ έπεισαν ότι η Γερμανία θα εξέλθη νικήτρια εκ του Ευρωπαϊκού πολέμου. Έγινες τέλος θύμα της ιδικής Σου φυσικής άλλως τε και ανθρωπίνης αδυναμίας. Συνειθισμένος να θαυμάζης παν ό,τι Γερμανικόν, εκπεπληγμένος ενώπιον της απαραμίλλου στρατιωτικής και άλλης παντοδαπής Γερμανικής οργανώσεως, δεν επίστευσες μόνον εις την Γερμανικήν νίκην, αλλά και ηυχήθης αυτήν, ελπίζων να δυνηθής μετ’ αυτήν να συγκεντρώσης εις χείρας Σου όλην την κυβερνητικήν εξουσίαν και να θέσης ουσιαστικώς κατά μέρος το ελεύθερον πολίτευμά μας.

Στ. Στεφάνου (επιμ.), Τα κείμενα του Ελευθερίου Βενιζέλου, τόμος Β΄, σ. 227

Τα θέματα προέρχονται από Πανελλαδικές Εξετάσεις παλαιοτέρων ετών