Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡOΤΑΣΕΙΣ

Πλάγιες ερωτηματικές προτάσεις ή πλάγιες ερωτήσεις ονομάζονται οι δευτερεύουσες ονοματικές προτάσεις που εκφράζουν ερώτηση, όπως και οι ευθείες ερωτήσεις. Η διαφορά τους από αυτές είναι ότι η ερώτηση δε διατυπώνεται ευθέως από αυτόν που ρωτά, αλλά με τη μεσολάβηση κάποιου ρήματος εξάρτησης, γι' αυτό και στο τέλος δεν έχουν ερωτηματικό. Δέχονται άρνηση οὐ ή μή:
Ευθεία ερώτηση: Ἦλθον οἱ πρέσβεις;
Πλάγια ερώτηση: Ἐρωτᾷ εἰ ἦλθον οἱ πρέσβεις.
N.E.: Δεν ξέρω τι να κάνω

Οι πλάγιες ερωτήσεις, ανάλογα με τον βαθμό άγνοιας που εμπεριέχουν, διακρίνονται σε:
  1. α) Oλικής άγνοιας, όταν εκφράζουν ερώτηση που αφορά το ρήμα της πρότασης και η οποία μπορεί να απαντηθεί με ένα ναὶ ή ένα οὐ· με τη σειρά τους διακρίνονται σε:
    • Μονομελείς, όταν έχουν ένα μέλος, ζητείται δηλαδή απάντηση σε ένα ερώτημα.
    • Διμελείς, όταν έχουν δύο μέλη, αποτελούνται δηλαδή από δύο ερωτήσεις.
  2. β) Μερικής άγνοιας, όταν εκφράζουν ερώτηση που αφορά έναν μόνο όρο της πρότασης και συγκεκριμένα τη λέξη εισαγωγής της.
1. Eισαγωγή
  1. α) Οι πλάγιες ερωτήσεις ολικής άγνοιας εισάγονται:
    • Όταν είναι μονομελείς, με το ερωτηματικό μόριο εἰ (μήπως, αν) και σπανιότερα με τα ἐάνἄνἢν (αν):
      Ἀπορεῖς εἰ διδακτόν ἐστιν ἡ ἀρετή.
      Σκόπει ἐὰν καὶ σοὶ ἀρέσῃ. (Σκέψου αν αρέσει και σε σένα.)
      N.E.: Εισάγονται με τα ερωτηματικά μόρια αν, μήπως.
    • Όταν είναι διμελείς, με τα ζεύγη εἰ -  (εάν - ή), πότερον (πότερα) -  (ποιο από τα δύο - ή), εἴτε - εἴτε(εάν - ή):
      Σκοπῶμεν εἰ ἡμῖν πρέπει  σοί. (Ας εξετάσουμε αν σε μας ταιριάζει ή σε σένα.)
      Κρίνετε πότερον ἡ ἀρετὴ μᾶλλον  ἡ φυγὴ σῲζει τὰς ψυχάς.
      Ἄδηλον ἦν εἴτε κρατήσαιεν εἴτε κρατηθεῖεν. [κρατῶ: νικώ]
      N.E.: Εισάγονται με τα αν - ή (αν).
  2. β) Οι πλάγιες ερωτήσεις μερικής άγνοιας εισάγονται με ερωτηματικές ή αναφορικές αντωνυμίες και μεερωτηματικά ή αναφορικά επιρρήματα:
    Μὴ γνώτω ἡ δεξιά σου τί ποιεῖ ἡ ἀριστερά σου. (Nα μη γνωρίζει...)
    Σκόπει πότερος ἡμῶν ἀποκρινεῖται. (Σκέψου ποιος από μας θα απαντήσει.)
    Ἀγνοῶ ὅπου ἐσμέν. (Δεν ξέρω πού βρισκόμαστε.)
    N.E.: Εισάγονται με ερωτηματικές αντωνυμίες ή με ερωτηματικά επιρρήματα.
ΠINAKAΣ 12. EIΣAΓΩΓIKEΣ ΛEΞEIΣ
TΩN ΠΛAΓIΩN EPΩTHΣEΩN MEPIKHΣ AΓNOIAΣ
Eρωτηματικές αντωνυμίεςAναφορικές αντωνυμίεςMετάφραση
τίς;ὅς / ὅστιςποιος;
ὅσπερποιος ακριβώς;
πόσος;ὅσος / ὁπόσοςπόσος;
πόστος;ποιος κατά σειρά;
ποδαπός;ὁποδαπὸςαπό ποιο μέρος;
ποῖος;οἷος / ὁποῖοςτι είδους;
πότερος;ὁπότεροςποιος από τους δύο;
πηλίκος;ἡλίκος / ὁπηλίκοςπόσο μεγάλος;
ποσταῖος;σε πόσες μέρες;
Eρωτηματικά επιρρήματαAναφορικά επιρρήματαMετάφραση
ποῦ;οὗ / ὅπου / ἔνθαπού;
ποῖ;οἷ / ὅποι / ἔνθαπού;
πῇ;ᾗ / ᾗπερ / ὅπῃπού; / πώς;
πῶς;ὡς / ὅπωςπώς;
ὥσπερπώς ακριβώς;
οἷαπώς (ακριβώς);
πόθεν;ὅθεν / ὁπόθεν / ἔνθεναπό πού;
πότε;ὅτε / ὁπότεπότε;
πηνίκα;ἡνίκα / ὁπηνίκαποια ώρα;
ποσάκις;ὁποσάκιςπόσες φορές
2. Εκφορά
Oι πλάγιες ερωτηματικές προτάσεις εκφέρονται με:
  1. α) Oριστική, όταν δηλώνουν ερώτηση για το πραγματικό.
  2. β) Δυνητική οριστική, όταν δηλώνουν ερώτηση για το δυνατόν στο παρελθόν ή για το μη πραγματικό.
  3. γ) Δυνητική ευκτική, όταν δηλώνουν ερώτηση για το δυνατόν στο παρόν ή στο μέλλον.
  4. δ) Aπορηματική υποτακτική (ενίοτε + αοριστολογικό ἄν), όταν δηλώνουν απορία σχετικά με αυτό που πρέπει να γίνει.
  5. ε) Eυκτική του πλάγιου λόγου, ύστερα από ιστορικό χρόνο, και δηλώνουν υποκειμενική γνώμη3.
3. Συντακτικός ρόλος
Oι πλάγιες ερωτήσεις χρησιμοποιούνται στον λόγο, όπως και στη N.E., ως:
  1. α) Αντικείμενα σε μεταβατικά ρήματα που σημαίνουν ερώτησηαπορία (ἐρωτῶ, ἀπορῶ, πυνθάνομαι, θαυμάζωκ.τ.ό.), γνώσηάγνοια (γιγνώσκω, οἶδα, ὁρῶ, αἰσθάνομαι, ἀγνοῶ, ἀπόρως ἔχω κ.τ.ό.), απόπειραφροντίδα(πειρῶμαι, παρασκευάζομαι, πράττω, φροντίζω, ἐπιμελοῦμαι κ.τ.ό.), σκέψηπροσοχή (σκοπῶ, σκοποῦμαι, ἐξετάζω, βουλεύομαι κ.τ.ό.), δείξηανακοίνωση (δείκνυμι, δηλῶ, λέγω, ἀποκρίνομαι κ.τ.ό.):
    Ἠρώτα εἰ εἴη ἄλλη ὁδός.
    Ἡδέως δ' ἂν ὑμῶν πυθοίμην τίν' ἄν ποτε γνώμην περὶ ἐμοῦ εἴχετε, εἰ μὴ ἐπετριηράρχησα. (αν δεν αναλάμβανα τη διακυβέρνηση της τριήρους)
    Ἀπορῶ τί πρῶτον εἴπω.
    Ἐπυνθάνετο ὅπως ἂν κάλλιον πορευθείη. (Ζητούσε να μάθει πώς θα ταξίδευε καλύτερα.)
    Αὐτός τε θηρᾷ καὶ τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖται ὅπως ἂν θηρῶσιν.
    Εἰπέ μοι πότερον ἡ γῆ πλατεῖά ἐστιν ἢ στρογγύλη.
  2. β) Υποκείμενα σε απρόσωπα ρήματα και απρόσωπες εκφράσεις ανάλογης σημασίας με τα παραπάνω ρήματα (ἄδηλόν ἐστι, ἀφανές ἐστι, ἄπορόν ἐστι, ἀπόρως ἔχει, φανερόν ἐστι, θαυμαστόν ἐστι, λέγεται, δέδεικται κ.τ.ό.):
    Ἄδηλον ἦν εἰ ἀδίκως ἐτετιμώρηντο.
    Ἐλέγετο καὶ ᾧ τρόπῳ ἡ ναυμαχία ἐγένετο.
  3. γ) Επεξηγήσεις σε όρο της προηγούμενης πρότασης, συνήθως σε δεικτική αντωνυμία ουδέτερου γένους:
    Τοῦτο σκεψώμεθα, εἰ ἀληθῆ λέγεις.
  4. http://ebooks.edu.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου