ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑ

 

Η σημασία κι η χρησιμότητα της γλωσσομάθειας

Η σημασία που έχει η γλωσσομάθεια, το να έχη μάθει κανείς και να ξέρη πλάι στη δική του μια ή περισσότερες ξένες γλώσσες, και η ανάγκη να γίνη αυτό, στα χρόνια προπάντων που ετοιμάζεται για τη ζωή, είναι τόσο μεγάλη, σχεδόν αυτονόητη – ιδίως στην εποχή μας με την τόσο στενή και έντονη διεθνική συγκοινωνία και επικοινωνία (ταξίδια, αεροπλάνα, ραδιόφωνα, κινηματογράφοι) – που δε χρειάζεται να γίνη διεξοδικός λόγος.

 Οι λόγοι που μας σπρώχνουν στη γλωσσομάθεια είναι πολλοί. Πρώτα πραχτικοί: χρειαζόμαστε την ξένη γλώσσα για τη ζωή, για να συνεννοούμαστε με τους αλλόγλωσσους άμα ταξιδεύομε στην πατρίδα. τους, ή και στον τόπο μας, ιδίως όμως για το επάγγελμα που ενδεχομένως θα διαλέξωμε (λ.χ. έμπορος υπάλληλος, δαχτυλογράφος, διπλωμάτης κτλ). Μας χρειάζεται έπειτα η ξένη γλώσσα αν ετοιμαζόμαστε για στάδιο επιστημονικό, αφού με αυτή, και μάλιστα με αυτές, θα καταρτιστούμε αρτιότερα και θα μπορούμε να καταφύγωμε στην ξενόγλωσση βιβλιογραφία. Τέλος με την ξένη γλώσσα ερχόμαστε σε επικοινωνία, επιπόλαιη ή βαθύτερη, με τις ξενόγλωσσες λογοτεχνίες και με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό

 

Γιατί η γνώση μιας ξένης γλώσσας που μαθαίνομε δε μας αποκαλύπτει μόνο, από τις άμεσες πηγές, τους θησαυρούς της σοφίας ενός ξένου λαού, τόσο απαραίτητες για μας· αν προσέξωμε την ιδιοτυπία της ξένης γλώσσας και μελετήσωμε την εθνική της λογοτεχνία, μας φέρνει σ’ επαφή με τη σκέψη και την ιδιοφυΐα του λαού της· μας μεταφέρνει από τον ορισμένο και πάντα περιορισμένο ορίζοντα της μητρικής γλώσσας – που σα δική μας και γνώριμη από τη βρεφική ηλικία δε μας αφήνει συνήθως να πάρωμε απόσταση – σε ιδίωμα διαφορετικό. Μας πάει στην ψυχολογία και στη νοοτροπία άλλου λαού, διαφορετική από τη δική μας. Μας ανοίγει ένα νέο κόσμο και σα να μας χαρίζη μια καινούρια ψυχή· μας κάνει ακόμη, με τη σύγκριση, να νιώσωμε καλύτερα τη δική μας εθνική γλώσσα και την ιδιοτυπία του έθνους μας. Γι’ αυτό είπε ένας Γερμανός ποιητής, ο Rückert, πως με κάθε γλώσσα που μαθαίνεις παραπάνω, ελευθερώνεις μέσα σου ένα πνεύμα δεμένο ως τότε. Εκτός από το περιεχόμενο αυτό της ξένης γλώσσας, ας προστεθή ακόμη και ότι με αυτή και με την προσπάθεια να την καταλαβαίνωμε κάνει το μυαλό μας ιδιαίτερη άσκηση.

 Αν τέτοια είναι γενικά η σημασία της γλωσσομάθειας, αυτή γίνεται ακόμη μεγαλύτερη για λαό καθώς εμείς οι Έλληνες, που είμαστε λίγοι αριθμητικά πλάι στους μεγάλους ευρωπαϊκούς, που ταξιδεύομε πολύ στο εξωτερικό και σε τόπους που δεν ξέρουν τη γλώσσα μας και που δεν μπορούμε να καταρτιστούμε επιστημονικά χωρίς ξένη γλώσσα.

 Γνώρισα και εγώ από νωρίς σχετικά ξένες γλώσσες και φιλολογίες· ταξίδεψα και κατοίκησα στο εξωτερικό, όπου έκαμα και μέρος των σπουδών μου· έχω συγγράψει και μιλήσει δημόσια σε ξένες γλώσσες και είχα έτσι συχνότατα ευκαιρίες να διαπιστώσω και πραχτικά τι αξίζει να κατέχη κανείς ξένες γλώσσες και τα πολλαπλά πλεονεχτήματα που μπορεί να μας εξασφάλιση η γνώση τους. Γι’ αυτό όχι μόνο δεν έχω κατ’ αρχήν αντίρρηση, αλλά και θα συμβούλευα εκείνον που μπορεί και το θέλει, να καταγίνει με μια, με δυο ή και με τρεις ακόμη ξένες γλώσσες. Το ζήτημα είναι: πότε, πώς και ως ποιο σημείο θα επιδίωξη αυτό.

 Γι’ αυτό δεν είμαι σύμφωνος και με κάθε προσπάθεια που γίνεται από καιρό στον τόπο μας σχετικά με τις ξένες γλώσσες και δε θα μπορούσα να επιδοκιμάσω πάντα τον τρόπο και το βαθμό που γίνεται η προσπάθεια αυτή. Όπως συμβαίνει και με τόσα άλλα πράματα στη ζωή, το ζήτημα της γλωσσομάθειας δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται στην αρχή και παρουσιάζει πολλαπλές δυσκολίες, όπως κάθε αντινομία. Γιατί όσο απαιτητική και αν είναι η ανάγκη των ξένων γλωσσών για μικρούς λαούς, έχομε από το άλλο μέρος το ζήτημα: ως ποιο σημείο μπορούμε να πραγματώσουμε αυτό χωρίς ζημία μας.

Για ποιους λόγους μαθαίνουν οι άνθρωποι ξένες γλώσσες και γατί συμβαίνει αυτό ιδιαιτέρως με τους Έλληνες; 

Έννοια και βαθμοί της γλωσσομάθειας

 Τι εννοούμε λέγοντας «ξέρω μια ξένη γλώσσα»;

 Είναι αυτό κάτι που χρειάζεται να ξεκαθαριστή, επειδή το περιεχόμενο της έννοιας «γλωσσομάθεια» παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία κατά το είδος της γλώσσας, κατά τις ανάγκες ή τις βλέψεις του διδασκόμενου και κατά τις ποικίλες περιπτώσεις που τυχαίνουν στη ζωή.

 Λέγοντας για κάποιον πως ξέρει καλά, πως κατέχει μια γλώσσα, εννοούμε εδώ στην Ελλάδα πως τη μιλεί καλά, πως εκφράζεται σ’ αυτήν καλά, σα να ήταν η μητρική του περίπου, με την προφορά των ξενογλώσσων και με τη γραμματική της, με τους ιδιωτισμούς της και με την ορθογραφία της. Τέτοιος ορισμός θα φανεί ίσως υπερβολικός με το απόλυτό του, είναι όμως ο μόνος που δίνει με το ιδανικό του κάτι ορισμένο και που δεν μπορεί ν’ αμφισβητηθεί.

 Στην πράξη της ζωής πάλι παρουσιάζονται διάφοροι βαθμοί γλωσσομάθειας ανάλογα με το σκοπό που επιδιώκομε μαθαίνοντας μια ξένη γλώσσα ή και με το σημείο που μπορέσαμε να φτάσουμε σπουδάζοντάς την. Ανάλογα με το κίνητρο λοιπόν αυτό η εκμάθηση της ξένης γλώσσας μπορεί να είναι σκοπός ή μέσο.

 Σκοπός είναι όταν επιζητούμε να είμαστε ικανοί να τη χρησιμοποιούμε προφορικά ή γραπτά. Μέσο είναι όταν τη σπουδάζουμε για να γνωρίσουμε τη λογοτεχνία της, τα επιστημονικά βιβλία, τον κόσμο γενικά που αντιπροσωπεύει· αυτό γίνεται κανονικά με τις λεγόμενες νεκρές γλώσσες, αλλά όχι σπάνια και με τις σημερινές, απ’ όσους ενδιαφέρονται προπάντων ή κυρίως να γνωρίσουν μια λογοτεχνία, να διαβάζουν ορισμένη βιβλιογραφία ή να επικοινωνούν γραπτά για τις επαγγελματικές τους δουλειές…

 Ποια είναι τα κριτήρια που καθορίζουν πόσο καλά ξέρουμε μια ξένη γλώσσα;

Αποσπάσματα από το  έργο του Μ. Τριανταφυλλίδης Οι ξένες γλώσσες και η αγωγή, Άπαντα, Θεσσ., 1965, σελ. 409-411.

10/10/24 ΗΜΕΡΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Πως βλάπτεις την ψυχική υγεία σου; (πηγή youtube)

Προκειμένου, λοιπόν, να μην μας προκαλεί το καθημερινό στρες ένα… επιπλέον άγχος για την υγεία μας, φροντίζουμε να εφαρμόζουμε τις ακόλουθες συμβουλές:

1.Κάνουμε μια λίστα υποχρεώσεων οργανωμένη κατά προτεραιότητα.

Θέτουμε ρεαλιστικές προθεσμίες και εργαζόμαστε «προς τα κάτω», αφήνοντας στο τέλος τις λιγότερο σημαντικές υποχρεώσεις της λίστας. Διεκπεραιώνουμε όσα πρέπει να γίνουν άμεσα και δίνουμε στον εαυτό μας μια… ανάσα.

2.Μαθαίνουμε να λέμε όχι. Για να μειώνουμε το άγχος και να προστατεύουμε την ψυχική μας υγεία, φροντίζουμε να λέμε «όχι» πιο συχνά. Επιλέγουμε τι μπορούμε να αναλάβουμε και τι όχι και θέτουμε όρια, ειδικά στους ανθρώπους που έχουν το «ταλέντο» να μας προσθέτουν άγχος.

3.Γυμναζόμαστε. Η τακτική άσκηση έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την ψυχική μας υγεία. Ακόμη και ένας γρήγορος περίπατος 10 λεπτών μπορεί να μας βοηθήσει να «κάψουμε» τις ορμόνες του στρες, να αντιμετωπίσουμε την ένταση των μυών και να βελτιώσουμε τη διάθεσή μας.

4.Μειώνουμε την πρόσληψη καφεΐνης. Η καφεΐνη, η οποία βρίσκεται στον καφέ, το τσάι, τη σοκολάτα και τα ενεργειακά ποτά, διεγείρει το κεντρικό νευρικό μας σύστημα. Εάν η καφεΐνη μας κάνει νευρικούς ή ανήσυχους, πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο μείωσής της, αντικαθιστώντας την με καφέ χωρίς καφεΐνη, χυμούς ή νερό.

5.Υιοθετούμε μια ισορροπημένη διατροφή. Η ισορροπημένη διατροφή συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της συνολικής μας υγείας. Όσον αφορά στο κομμάτι του στρες, καλό είναι να εντάξουμε στο καθημερινό μας διαιτολόγιο φρούτα και λαχανικά που είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες, να περιορίσουμε τη ζάχαρη και τα κορεσμένα λιπαρά.

6.Ελαχιστοποιούμε τον χρόνο μπροστά σε οθόνη. Ο υπερβολικός χρόνος μπροστά σε οθόνες συνδέεται με χαμηλότερη ψυχολογική ευεξία και αυξημένα επίπεδα άγχους τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά. Επιπλέον, ο χρόνος μπροστά στην οθόνη μπορεί να επηρεάσει αρνητικά και τον ύπνο μας, γεγονός που μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα στρες.

7.Περνάμε χρόνο με τους φίλους και την οικογένειά μας. Η ύπαρξη ενός δικτύου κοινωνικής υποστήριξης είναι σημαντική για τη συνολική ψυχική μας υγεία. Η κοινωνική υποστήριξη από τους φίλους και την οικογένεια μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε στιγμές έντονου άγχους.

8.Περνάμε χρόνο με το κατοικίδιό μας. Ένα χαριτωμένο κατοικίδιο ζωάκι μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του στρες και να βελτιώσει τη διάθεσή μας. Όταν αγκαλιάζουμε ή αγγίζουμε το κατοικίδιο ζώο μας, το σώμα μας απελευθερώνει ωκυτοκίνη, μια ορμόνη που συνδέεται με θετική διάθεση.

9.Περνάμε χρόνο στη φύση. Το να περνάμε περισσότερο χρόνο έξω μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του στρες. Η πεζοπορία και το κάμπινγκ είναι εξαιρετικές επιλογές, αλλά, ακόμη και σε μια αστική περιοχή, μπορούμε να αναζητήσουμε χώρους πρασίνου, όπως τοπικά πάρκα και βοτανικούς κήπους.

10.Κάνουμε ασκήσεις αναπνοής. Όταν εισπνέουμε βαθιά από τη μύτη μας, οι πνεύμονές μας επεκτείνονται πλήρως και η κοιλιά μας φουσκώνει. Αυτό βοηθά στην επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού μας, επιτρέποντάς μας να αισθανόμαστε πιο ήρεμοι.

11.Κάνουμε γιόγκα. Η γιόγκα αποτελεί μια δημοφιλή μέθοδο ανακούφισης από το στρες. Ενώ τα στιλ γιόγκα διαφέρουν, τα περισσότερα μοιράζονται έναν κοινό στόχο, να ενώσουμε το σώμα και το μυαλό μας. Και αυτό επιτυγχάνεται με την επίγνωση του σώματος και της αναπνοής, η οποία επηρεάζει θετικά το νευρικό μας σύστημα και την αντίδραση στο στρες.

12.Ακούμε χαλαρωτική μουσική. Σε αντίθεση με τον δυνατό θόρυβο, η ευχάριστη μουσική μπορεί να βοηθήσει στη χαλάρωση από το άγχος, υπό την προϋπόθεση ότι είμαστε «παρόντες» και αφοσιωνόμαστε στους ήχους που ακούμε.

13.Γελάμε. Το γέλιο μειώνει την έκκριση των ορμονών του στρες και, έτσι, μπορεί να μας βοηθήσει σημαντικά σε καταστάσεις έντονου άγχους. Ταυτόχρονα, μας χαρίζει χαρά, αισιοδοξία και ελπίδα. Και επειδή το γέλιο δεν είναι εύκολη υπόθεση τελικά στην καθημερινότητά μας, όταν είμαστε εξαιρετικά στρεσαρισμένοι, μπορούμε να παρακολουθήσουμε αστεία videos online, μια ταινία ή τηλεοπτική σειρά που ξέρουμε ότι θα «λειτουργήσει» για εμάς ή να επιλέξουμε να είμαστε με αγαπημένα άτομα που μας φτιάχνουν τη διάθεση.

Πηγή: VIATRIS CONNECT

Ο μυκηναϊκός πολιτισμός (χαρακτηριστικά - αρχιτεκτονική)

Ο πολιτισμός

Τα ενοποιητικά του χαρακτηριστικά

ü    η κοινή γλώσσα-γραμμική Β΄

ü    οι κοινές θρησκευτικές δοξασίες-πρώτη λατρεία, ονόματα ολύμπιων θεών

ü    ομοιομορφία στον υλικό βίο- έργα τέχνης, πολεμικός εξοπλισμός, ενδυμασία

 

μυκηναϊκή τέχνη- αυστηρή συγκρότηση, άμεση εξάρτηση από τα ανάκτορα
 

μυκηναϊκή αρχιτεκτονική- οχυρωμένες ακροπόλεις, ανάκτορα, ταφικές κατασκευές
 

ανάκτοραàπερίβολος με ισχυρά τείχη, πυρήνας το μέγαρο, επικοινωνία με προθάλαμο και αυλή, ύπαρξη θρόνου, πολλά διαμερίσματα δεξιά και αριστερά του μεγάρου

          

 

 

 

 

 

 

θολωτοί τάφοιàθάλαμος κτιστός σε σχήμα κυψέλης, είσοδος με τριγωνική απόληξη, μακρύς διάδρομος με κτιστές πλευρές, κάλυψη με χώμα, εικόνα μικρού λόφου. Ο πιο γνωστός «ο θησαυρός του Ατρέα» στις Μυκήνες

 

 

 

 

 

 

τοιχογραφίες, αγγειογραφίεςàαρχική επίδραση από τη  φυσιοκρατία των μινωϊτών, αργότερα τελετουργικές σκηνές, πολεμικές και κυνηγιού

μεταλλοτεχνίαàτα σημαντικότερα δείγματα: έργα μικροτεχνίας, χρυσά κύπελλα και προσωπίδες νεκρών βασιλιάδων